Varkenshouder beloond voor inzet op krulstaart

De GefeliciStaart wordt uitgereikt in het kader van de Maand van de Varkensstaart, een campagne van Coalitie Vitale Varkenshouderij (CoViVa). Dit keer doen ook studenten en scholen, zoals Yuverta, mee aan de actie van CoViVa.

Vandaar dat student en stagiair Groeneveld de GefeliciStaart overhandigde. 'Deze biologische varkenshouders doen er alles aan om stress bij dieren te voorkomen', vertelt hij. 'Zo hebben ze 35 notenbomen in de wei geplant voor schaduw en voedsel voor de varkens.'

De biologische varkenshouderij van Andries en Janny van den Bogert en hun zonen Adriaan en Jochem telt 155 zeugen en 550 vleesvarkens. Dit jaar nemen beide broers het bedrijf volledig over van hun ouders.

De Gelderse ondernemers houden al sinds 2004 varkens met lange staarten en ervaren weinig problemen. 'Omdat we biologisch werken, hebben de varkens meer ruimte, kunnen ze naar buiten en hebben ze beschikking over stro, touwen en ruwvoer in een ruif', geeft Jochem van den Bogert aan.

Groepskraamhokken

Daarnaast werken de varkenshouders met groepskraamhokken. Van den Bogert merkt dat de dieren sindsdien beter socialiseren. Vanaf vier weken na werpen komen vijf zeugen met zo'n zeventig biggen samen in een hok, totdat ze op zeven weken worden gespeend.

De varkenshouders houden de gezondheid en het gedrag van hun dieren nauwlettend in de gaten. De staarten van de varkens geven een goede indicatie van hun welzijn. 'Als ze blij zijn, hebben ze een mooie krul. Maar als er iets mis is, hangen de staarten slap', legt Van den Bogert uit.

Minimaal twee keer per dag controleert de varkenshouder de groepen op tekenen van staartbijten. 'We hebben niet vaak bijterij, maar soms zit er een big tussen die alle staarten in de groep af gaat. Die halen we zo snel mogelijk uit het hok.'

Als een staartbijter te lang zijn gang kan gaan, lokt het bloed andere varkens. Met alle gevolgen van dien. Soms zit de varkenshouder wel een halfuur in het hok om een staartbijter op de sporen.

Snel ingrijpen cruciaal

'Binnen 12 uur na aanvang van het bijtgedrag heeft een hele groep al beschadigde staarten. Het is cruciaal om veranderend gedrag snel op te merken en in te grijpen', stelt Van den Bogert.

Een staartbijtende big verplaatst Van den Bogert naar de vleesvarkens, waar het dier minder makkelijk bij de staarten kan komen. Rond stressmomenten, bijvoorbeeld bij weersveranderingen of als groepen bij elkaar worden gezet, krijgen de varkens extra stro, kuilgras of wilgentakken.

Of dit daadwerkelijk helpt tegen staartbijten, weet de Gelderse varkenshouder niet zeker. 'Maar het kost bijna niets en als het bijdraagt aan meer rust in de stal, is het de moeite waard. Voorkomen is beter dan genezen.'