Albert Kremer werkt al ruim vijftig jaar als boomkweker

Met een twinkeling in zijn ogen vertelt Albert Kremer vol passie over zijn levenswerk. 'Stap in, dan rijden we eerst een rondje over het terrein.' De bedrijfswagen brengt ons naar de achterkant van de immense kwekerij. Ineens stopt hij. 'Dit is mijn paradepaardje, de containerboom. Dit is een kwalitatief goed product in een breed assortiment. Raar hè, dat dit een containerboom heet. Kijk nou hoe mooi.'

Het zijn vooral de bomen die Kremer in de nadagen van zijn werkende leven nog kunnen bekoren. Met de verkoop bemoeit hij zich niet meer. Eenmaal terug in de hal loopt hij met energieke tred naar de dichtstbijzijnde Deense kar, die is volgepakt met planten. 'Deze moet naar het afhaalcentrum, deze naar vak 5. Op de etiketten staat waar ze naartoe moeten. Snap je dat? Zo gaat het hier een beetje.'

Niets wijsmaken

Wie Kremer iets wijs denkt te maken over tuinplanten en boomkwekerijgewassen, komt bedrogen uit. Al ruim vijftig jaar voorziet de zeventigjarige groenliefhebber hoveniers, tuincentra en andere kwekerijen van de meest uiteenlopende bomen en planten, al is zijn huidige klantenbestand niet meer zo groot.

Dat Kremer het zo lang heeft volgehouden, had hij zelf ook niet kunnen voorzien. Na een mislukte poging om de hbs af te ronden, besloot hij op zeventienjarige leeftijd een sabbatical te nemen. Het bleek het begin van een dienstverband dat al ruim een halve eeuw gaande is. 'School is er nooit meer van gekomen', lacht Kremer.

De uit Harbrinkhoek afkomstige levensgenieter is iemand die het vak in de vingers heeft. Niets uit het boekje, alles uit het hoofd. De automatisering heeft hij volledig aan zich voorbij laten gaan.

'Ik werk zonder computer. Mensen krijgen van mij een handgeschreven mailtje. Of het mij belemmert? Collega's kunnen in het systeem kijken welke planten door een klant zijn besteld, ik moet het nabellen. Of ik weet het uit mijn hoofd. Je komt een heel eind hoor, zonder computer', benadrukt Kremer.

Gouden kracht

Voor eigenaar Roy Menkehorst is het geen enkel probleem. 'Albert dwingt het af dat hij om de automatisering heen kan. Door zijn kennis, ervaring en overtuigingskracht wint hij snel het vertrouwen bij klanten en relaties. Ik weet niet anders. Ze nemen alles van hem aan. Hij heeft door de jaren heen een geweldig netwerk opgebouwd. Het is een gouden kracht.'

Menkehorst is nooit bang geweest dat zijn meest trouwe werknemer de benen zou nemen. 'Zijn vertrek zou een groot gemis zijn, laat ik dat vooropstellen. Maar door de manier hoe hij zich heeft opgesteld, is dat nooit door mijn hoofd geschoten. Albert is loyaal, net als de rest van ons personeel. Stiekem zijn we er best een beetje trots op dat iemand zo lang bij ons werkt.'

Verschil tussen Nederland en Duitsland

Samen met oprichter en naamgever Harry Menkehorst zette Kremer de handel begin jaren zeventig op. 'Dat was vrij intensief. Je komt er niet zomaar tussen. Harry besloot naar Duitsland te gaan, waar de prijzen veel hoger lagen voor tuinplanten. Nu groeit dat iets meer naar elkaar toe, maar Nederland is nog steeds relatief goedkoop.'

'We zijn ooit klein begonnen, met een tuincentrum aan de overkant van de straat, maar dat groeide al snel uit tot iets groots', vervolgt Kremer. 'De verkoop van buitenplanten liep beter dan verwacht. Later hebben we het huidige terrein kunnen kopen en vanaf dat moment zijn we meer kwekerij gaan doen. In 2003 zijn we met het tuincentrum gestopt.'

Veranderingen in sector

Kremer heeft de sector zien veranderen van een seizoensgebonden handel naar een bloeiende industrie die het hele jaar doorgaat. 'Toen ik begon, stonden er een paar planten in pot, de rest kwam uit de grond. Dat kon tot eind april en begon niet eerder dan half oktober. Vijf maanden lag de handel min of meer stil. Nu gaan we het hele jaar door', blikt hij terug.

'Daarnaast was er vijftig jaar geleden in Twente misschien zo'n 10 hectare boomkwekerij. Nu zijn dat honderden hectares. Tuinieren heeft een enorme vlucht genomen. Waar mensen vroeger een gazonnetje en een rozenperkje hadden, zijn ze tegenwoordig bereid om veel geld te investeren in hun tuin', constateert Kremer.

Studenten begeleiden

Met veel plezier kijkt Kremer terug op de vele studenten die hij heeft begeleid. 'Elke dinsdagavond, vrijdagavond en zaterdag leerden we hun de kneepjes van het vak. Ze hadden het zo in de vingers. Sommige jongens hebben allang een baan, hoeven het voor het geld niet meer te doen, maar komen nog elk jaar terug. Blijkbaar zijn ze net zo gek als ik.'

De hamvraag is: wanneer houdt het op? 'Dat is een strikvraag', lacht Kremer. 'Officieel werk ik nog drie dagen, maar in de praktijk zijn dat er vaak vier. Misschien nog twee jaar? In januari word ik 71. Door de jaren heen heb ik veel dingen van de hand gedaan. De twee klanten die ik nog doe, kan ik zo overdragen. Dat kan ik met een gerust hart aan mijn collega's overlaten.'