Texelse boerendochter maakt late carrièreswitch

Fenneke Lap werkte eerst als kapster en daarna in de ouderenzorg. 'Ik heb twee zussen, maar die hadden niet direct interesse in de boerderij. Bij mij heeft het altijd wel een beetje gesluimerd. Hoe het allemaal precies gaat lopen, dat weten we nog niet, maar voorlopig beleef ik er veel plezier aan.'

Het is deze ochtend aanpoten in de schuur. Bij de oogst van tuinbonen is het nodige onkruid meegekomen en dat moet vandaag worden geschoond, anders verpietert het product. 'Werken met een natuurproduct vergt soms improvisatievermogen', lacht Lap.

Voor de lavendelteelt is dat dit jaar een understatement. 'Door het kletsnatte voorjaar is het gewas enkele keren verzopen. De nieuwste aanplant heeft het ook zwaar. gelukkig hebben we dit keer niet zoveel gezet, omdat we al zo laat in het seizoen zaten.'

Start lavendelavontuur

De oorsprong van het lavendelavontuur ligt bij haar grootouders. Die verhaalden vaak over de mooie paarse vlaktes tijdens hun vakanties in de Provence. Op een keer stouwden ze bij de terugreis hun caravan vol met zeshonderd planten. Fenneke en haar nichtje Sanne Lap kregen op het bedrijf van hun ouders een perceeltje ter beschikking voor de teelt. Dat is nu bijna twintig jaar geleden.

Gaandeweg heeft Lavendel Texel diverse lavendelproducten op de markt gebracht: zeepjes, thee, geurzakjes voor textiel en chocola. Vaak in nauwe samenwerking met lokale producenten op het eiland.

'Toen het gewas de eerste keer aansloeg, hebben we een mal gemaakt voor zeepjes. Het perceel lag direct naast een Texelse boet, schuur, dus dat vonden we een mooie toepasselijke vorm. We gingen ermee op de markt staan en het bleek een schot in de roos, zeker bij toeristen.'

Eerst combineerden de nichtjes de lavendel met school en later met hun werk, allebei als kapster. 'Ons assortiment breidde steeds meer uit. Er zijn zoveel dingen te maken met lavendel. En er zijn veel lokale producenten, vaak met een agrarische link, die daar in zijn gespecialiseerd. Zo zijn er allerlei mooie samenwerkingen ontstaan. Bijvoorbeeld met de Bonte Belevenis, een landgoed verderop, met het Voedselbos op het eiland en ook met de Texelse Chocolaterie.'

Ziltere bodem

De teelt hebben de nichtjes zichzelf eigen gemaakt. 'Normaal gesproken is het niet zo moeilijk. We kopen de stekken op de veiling. Wel andere rassen dan waarmee we ooit begonnen. Het klimaat is hier anders en de bodem iets zilter.'

Eigenlijk groeit het altijd goed, maar 2024 is echt een rampjaar. Het voorjaar bleef zo nat dat ook de herplant steeds mislukte. 'Gelukkig hebben we vorig jaar veel geoogst. Die bloesem is nog goed bruikbaar voor diegenen die onze producten maken', vertelt de ondernemer.

Tot vorig jaar werkte Lap nog parttime in een verzorgingstehuis, maar door de drukte op het bedrijf is ze daar mee gestopt. 'Ik heb ook drie kinderen om voor te zorgen. Op zich mis ik het werk niet, maar het contact met de bewoners wel. In al die jaren heb ik toch een band met ze opgebouwd.'

Steeds meer lol in boerenwerk

Vader Jan Lap heeft haar nooit gepusht, vertelt ze. 'Kom mij eerst maar eens helpen om te kijken of je het wat vindt, stelde hij voor. Ik had altijd wel interesse in het bedrijf en was ook aangesloten bij de agrarische jongeren. Ik ben steeds meer werkzaamheden gaan doen en kreeg er ook meer lol in. Mijn vader doet vooral de grote dingen, zoals combinen en spuiten. Ik doe van alles, van ploegen en zaaien tot maaien. Dat vind ik ook het leukste, die afwisseling.'

De Texelse kan wat dat betreft haar hart ophalen, want het teeltplan op de 120 hectare is divers. 'Het is qua seizoenen zo op elkaar afgestemd dat we het met zijn tweeën kunnen redden. Ze hebben bieten, tarwe, wat kleinere percelen met consumptieaardappelen, spinazie- en mosterdzaad, tuinbonen, koolzaad, grauwe erwten en flink veel hooiland.

Lap: 'Dat alles maakt dat er altijd iets te doen is. Het bedrijf is best groot, maar door al die kleinere gewassen heb ik dat minder in de gaten. Dat spreekt mij aan.'

Goede zet gemaakt

De carrièreswitch is dan ook een goede zet geweest, concludeert ze. 'Hoewel ik in mijn vorige banen veel met mensen te maken had, vind ik het ook lekker om in mijn eentje bezig te zijn. 's Ochtends de deur uit gaan met enkele concrete taken en die dan aan het eind van de dag goed hebben uitgevoerd. Dat vind ik heerlijk overzichtelijk en het geeft een goed gevoel om iets echt af te ronden.'

Inmiddels heeft haar zwager Mathijs Bakker ook interesse in de landbouw. Hij heeft elders op het eiland een boerderij gekocht en samenwerking zou op termijn een mooie mogelijkheid kunnen zijn. 'Maar mijn vader is er nog lang niet aan toe om te stoppen. Daarvoor is hij nog veel te fanatiek. Dus voorlopig redden we het nog wel een tijdje met zijn tweeën.'

Lavendel blijft

En de lavendelteelt? 'Dat zetten we gewoon nog door', reageert Lap. 'Ik kan het er hier op het bedrijf veel gemakkelijker bij doen. Meestal planten we de stekken op het perceel naast de schuur. Dat geeft het bedrijf vanaf de weg een nog mooier aanzicht, met al dat paars tegen de achtergrond van die donkere wanden. Zeker ook met de kleurige akkerranden die we langs het huis hebben gezaaid.'

Wat dat betreft is dit voor Lap een paradijsje. 'Ook voor onze kinderen, die hier lekker buiten kunnen spelen. Ik voel mij wat dat aangaat bevoorrecht om hier te mogen wonen en werken.'