'Gecombineerde opgave is opgave'

Ook bij mij sloeg de (keuze)stress weer toe. Voldoe ik wel aan de conditionaliteiten? Is elk vinkje wel gezet? Is de bufferstrook 0,5, 1,3 of 5 meter?

En 'oh', zegt de specialist wanneer hij de vrachtauto met mest ziet rijden: 'Gaat die naar de akkerbouwer waar je mee samenwerkt? Gebruik je code 32 of 33? En heb je ook code 71 aan de bon toe laten voegen? Want stel je voor dat lopende het jaar de melkproductie toch wat hoger uitvalt of het ureumgetal iets afwijkt, dan moet je vervangende verwerkingsovereenkomsten hebben.'

Dan de keuzes: ga ik voor brons, zilver of goud? Welke keuzes maak ik om 'doelen' te halen? Zaai ik honderddagenmais om voor 1 september nog een rustgewas te kunnen inzaaien en aan de voorwaarden te voldoen, of zaai ik gewone mais en scheur ik volgend jaar een perceel met een goede grasmat om mais te kunnen zaaien? Leg ik dure, vruchtbare grond braak om een niveautje hoger te komen?

En ondanks dat ik dit jaar in mijn grasland niet aan chemische onkruidbestrijding hoef te doen, word ik door de ecoregeling toch beloond als ik 20 hectare met spotspraying behandel.

In alle eerlijkheid begrijp ik al te goed dat boeren en tuinders hier chagrijnig van worden en er geen bal van snappen. Ik heb namelijk datzelfde gevoel. De relatie tussen doel en middel is soms moeilijk te leggen en die twee staan zelfs met regelmaat haaks op elkaar.

Inmiddels hebben we alles ingevuld en kan ik weer door met andere zaken. Maar het was een middag van bevestiging dat de koers om te komen tot een afrekenbare doelsturing, waarbij vakmanschap en ondernemerschap centraal staan, hard nodig is.