Vlees noch vliegen

De aarde warmt immers nog steeds op.

Net toen ik me afvroeg of ik zin had om weer alle doemscenario's over klimaatverandering, overstromingen en hongersnoden te lezen, rolden mijn ogen naar een advertentie onderaan de pagina. 'Rondreis door Indonesië, al vanaf 1.049 euro per persoon.'

Welja. Laat allemaal je biefstukje staan en breng met een retourtje Azië 3.000 kilo koolstofdioxide in de atmosfeer. Daar zal de aarde van opknappen.

Slecht getimed, Volkskrant.

Nu heeft diezelfde krant in 2017 – naar aanleiding van de uitspraak van Marianne Thieme dat 'vlees eten vervuilender is dan vliegen' – de cijfers naast elkaar gelegd. Daarbij raadpleegden zij het voorlichtingsbureau Milieu Centraal, dat stelt dat een gemiddeld huishouden (2,2 personen) dat vegetarisch eet in een jaar de broeikasgasuitstoot met 1.100 kilo koolstofdioxide vermindert. Daartegenover staat wel dat twee vliegretourtjes naar Thailand 5.400 kilo CO2 veroorzaken. Om deze verre reis te compenseren, zou een gemiddeld huishouden dus vijf jaar vegetarisch moeten eten.'

Verhelderende cijfers.

Nu ontken ik niet dat vlees een belastende rol op het klimaat heeft. En dat actie geboden is. Toen ik daarom besloot het krantenartikel alsnog te lezen, schrok ik van de daar beschreven cijfers. 'Als de wereld het gemiddelde dieet van een Amerikaan zou overnemen, zou er meer grond nodig zijn (178 procent) dan er beschikbaar is.' En door de opkomende economieën in Azië en Latijns-Amerika lijken we die kant op te gaan. Oplossingen worden gezocht in vegetarische vleesvervangers en kweekvlees. Insecten, noten, fruit.

Zelf zet ik graag in op lokaal voedsel. Zodat het vlees niet óók nog eens hoeft te vliegen.