Zie de stad als kans

Ik schrijf deze column in een vliegtuig ergens boven India. Wat ik de afgelopen dagen heb gezien, heeft me aan het denken gezet, verbaasd, ontroerd, geïrriteerd, maar ook bewust gemaakt. De afgelopen week was ik in een stad met 15 miljoen inwoners: New Delhi in India. Voor het eerst zag ik een glimp van de toekomst; 9 miljard monden te voeden.

Het straatbeeld is niet te bevatten voor ons westerlingen: arm, rijk, bruin, blank, zwart en geel leeft, rent en rijdt door elkaar. Hindoes, moslims, Sikhs, heilige koeien en christenen trekken naar deze stad en vormen een ondefinieerbare massa. De stad trekt mensen aan en wordt groter. Meer mensen in de stad betekent steeds meer mensen die op een afstand staan van het product dat we produceren.

De prijzen die deze stedelingen willen betalen voor groen(te) en fruit, zijn hoger dan die dorpelingen willen betalen. Ze willen wel voedselveiligheid en kwaliteit. Er is geen band met het platteland en de producenten, dus moet het vertrouwen van certificering en merken komen. Merkloos is voor de armen, merken voor de rijken.

De Indiase economie groeit met 7,5 procent per jaar. De helft van de bevolking is jong. Het land hanteert het Engelse rechtssysteem en is een democratie. Het is een enorme markt voor agrarische producten. We zijn experts in het exporteren van onze agrarische producten.

Als plattelandsmens begeven we ons meestal buiten de stad: we gaan er alleen heen voor inkopen of een avondje uit. We denken niet als een stedeling, we voelen ons ook niet zo. Toch is de les van deze reis dat we de stad en haar bewoners meer moeten leren begrijpen. We moeten meer inspringen op hun honger. We moeten meer uitleg geven. In ruil voor een betere prijs moeten we ons verdiepen in hun behoeftes.

Technologie gaat over de grenzen: de wereld wordt kleiner, steden groter. Wij, producenten van groen en voedsel, kunnen hier gebruik van maken. Mijn leermoment: zie de stad als kans.