Boerin in Afrika (3)

Als ze zich ontwikkelen door kennisuitwisseling en het volgen van onderwijs verbeteren ze hun positie. Ik heb dat met eigen ogen gezien tijdens mijn reis door Malawi voor project 'We Won’t Accept Hunger'.

We waren afgelopen week met 4 Nederlandse boerinnen en de medewerkers van ActionAid in verschillende dorpjes in het noorden van Malawi bij de stad Rumphi. Daar leven veel mensen in armoede. Armoede en honger gaan hand in hand. We hebben veel schrijnende verhalen gehoord van de boerinnen.

Aids

Florence (60) is weduwe en moet voor 16 kleinkinderen zorgen. Deze kinderen zijn wees geworden door het overlijden van hun ouders, waarschijnlijk door aids. Florence heeft 1,5 are land tot haar beschikking en daarop kan zij helaas niet genoeg voedsel telen voor alle kleinkinderen.

Als je dan in het armoedige huisje van Florence bent en hoort dat het dak lekt als het regent, als je ziet dat de kinderen op flinterdunne matjes moeten slapen in een benauwde ruimte dan raakt dat je diep.

In het Engels noemen ze dat 'immersion'. Je wordt ondergedompeld in verdriet. Mede door de uitzichtloosheid van hun situatie. Je wilt deze vrouw, deze kinderen en de andere mensen uit de dorpsgemeenschap helpen.

Voedselproductie

Gelukkig is er een beweging gaande in Malawi om de mensen op het platteland te steunen in hun ontwikkeling. De landelijke krant schrijft erover. De vrouwen in de dorpjes spelen een belangrijke rol bij de voedselproductie voor Afrika.

Als zij de goede tools in handen krijgen kunnen ze meer produceren en daarmee een belangrijke bijdrage leveren aan de strijd tegen honger en armoede. De vrouwen die betrokken zijn bij projecten van ActionAid weten het.

Ze vertelden ons zelf dat ze nu inzien dat ze behoefte hebben aan onderwijs, gereedschap, meer land, duidelijke landrechten zodat het land niet afgepakt kan worden. Ze leren in hun vrouwenforum allerlei lessen over wisselteelt, het bemesten van land met hulp van compost, lezen, schrijven en aidspreventie.

Rechten

Chimduzi, een van de deelnemers van de vrouwengroep vertelt dat ze zeer veel steun heeft aan de bijeenkomsten. 'Ik ken mijn rechten en bepaal nu zelf wat ik ga telen op mijn land zodat we genoeg te eten hebben en mijn kinderen naar school kunnen. Ik werk hard, omdat ik niet wil dat mijn kinderen zo moeten lijden als ik.'

De komende jaren gaan wij binnen project 'We Won’t Accept Hunger' aan de slag om millenniumdoel 1 te halen: 50% minder honger en armoede in de wereld. Wij gaan de overheden binnen de EU oproepen om in hun ontwikkelingsbeleid meer aandacht te besteden aan de situatie van de Afrikaanse boerinnen.

Opgewekt

Ik vind het een wonder hoe humoristisch en opgewekt de vrouwen in Malawi zijn, ondanks hun soms erbarmelijke situatie. Elk bezoek en elke bijeenkomst in Malawi wordt geopend met gebed.

Naast het slaapmatje van Florence lag een stukgelezen bijbel. Deze vrouwen hebben een enorme moed en kracht in zich waar wij zeker wat van kunnen leren. Want soms hebben wij wel een mond, maar geen oren.

Willemien Koning