'De Greenpeace-zaak geeft ook mij onzekerheid'

Op mijn eigen manier word ik nu ook geraakt door een gerechtelijke uitspraak over stikstof. Ik doe mee aan de Lbv-plusregeling. Daarvoor heb ik een overeenkomst gesloten waar twee partijen hun handtekening onder hebben gezet.

In die overeenkomst staat dat ik minimaal 85 procent van mijn stikstofruimte inlever en 15 procent mag overhouden voor het voortzetten van activiteiten zonder vee. Ik wil mijn grond aanhouden en blijven bewerken, dus daar heb ik nog steeds een vergunning voor nodig. Die is uiteraard veel beperkter dan de vergunning die ik nu heb.

Door de uitspraak in de Greenpeace-zaak kan niet meer intern worden gesaldeerd. Dat betekent dat een verzoek voor het aanpassen van mijn vergunning niet eens in behandeling zal worden genomen. Gevolg is dat er nu ook geen uitbetaling plaatsvindt voor het beëindigen van een veehouderij als de eigenaar in de toekomst nog wat bedrijfsactiviteiten wil uitvoeren.

Dat vind ik te schandalig voor woorden. Tussen veehouder en overheid is een afspraak gemaakt. Als de rechter hier een drempel voor opwerpt, kan de overheid niet eenzijdig de afspraak aanpassen. Beter zou het zijn als de uitbetaling gebeurt zodra het verzoek voor het aanpassen van de vergunning is ingediend.

Ik heb plannen gemaakt voor hoe ik verder wil met mijn bedrijf. Het wordt moeilijk om die uit te voeren als ik niet word betaald. Door te stoppen met koeien melken, draag ik bij aan het verminderen van het stikstofprobleem in Nederland. Hiervoor word ik beloond met onzekerheid over mijn toekomst. Onzekerheid die ik niet had toen ik de beschikking voor de stoppersregeling tekende.

Onaantrekkelijke opties

Mijn angst is dat ik moet kiezen tussen doorgaan als akkerbouwer, met de huidige vergunning en een veel lagere vergoeding, of het bedrijf volledig beëindigen, inclusief het afstoten van alle grond die al tweehonderd jaar in de familie is. Beide opties zijn erg onaantrekkelijk. Weer beginnen met koeien melken lijkt me uitgesloten, er is al te veel ontmanteld om weer op te starten.

Net als de PAS-melders kan ik op dit moment weinig anders doen dan afwachten tot er meer duidelijk is en er het beste van hopen. En als die duidelijkheid er is en me niet aanstaat, een goede advocaat inhuren.