Nevedi zet vraagtekens bij WUR-rapport veevoervoorziening

Voer wordt momenteel in de ene regio of een land verbouwd, voor vee dat er soms aan de andere kant van de wereld mee wordt gevoerd. In Nederland gaat het bijvoorbeeld om soja, dat vaak wordt geïmporteerd.

Volgens de onderzoekers verstoort deze werkwijze de nutriëntenkringloop. In veevoerproducerende regio's worden de gronden uitgeput, terwijl er in veehouderijgebieden juist een opstapeling van nutriënten plaatsvindt. Zij zien een oplossing in het koppelen van de de vee- en voerproductie op een meer lokaal niveau en daarmee wordt de import en export van diervoer vermeden.

De onderzoekers hebben aan de hand van vier scenario’s doorgerekend wat het betekent als de omvang van de veehouderij in Nederland wordt gekoppeld aan de binnenlandse diervoederproductie. Dit zal leiden tot krimp van de huidige veestapel en van de export van dierlijke producten.

Het huidige voedingspatroon van de Nederlandse consument kan volgens de onderzoekers wel behouden blijven als de koppeling wordt doorgevoerd. Bij het strengste scenario worden landbouwhuisdieren alleen gevoerd worden met lokaal geproduceerde voeders. Ook worden de nationale emissiedoelen gerespecteerd én wordt de concurrente tussen veevoer en voedsel vermeden. Grond geschikt voor voedselproductie wordt hiervoor ingezet. Dit heeft grote gevolgen voor de omvang van de veestapel in Nederland.

Het aantal melkkoeien zal afnemen van vier naar één miljoen dieren, het aantal leghennen wordt met meer dan tweederde gereduceerd en het aantal varkens neemt af van ruim twaalf tot ongeveer twee miljoen dieren. De vleeskuikens verdwijnen volledig. Wel neemt de vleesveehouderij met een factor vier toe, deze dieren kunnen grazen op natuurgrond, ongeschikt voor voedselproductie.

Bij minder strenge scenario's, waarbij vermijden van feed-food competitie geen criterium is – verdwijnt de vleesveehouderij volledig, krimpt de melkveehouderijsector enigszins en blijft er van het aantal vleeskuikens en varkens minder dan de helft over. Van het aantal leghennen verdwijnt ook in deze scenario’s tweederde van het aantal dieren uit Nederland.

Het wegvallen van devleesveehouderij komt mede doordat vleesvee een lagere stikstofefficiëntie heeft.

Minder emissies

Door deze krimp nemen de emissies van ammoniak en broeikasgassen af en neemt de efficiëntie van het stikstofgebruik bij de voedselproductie toe van 31 naar 38 procent. Volgens directeur Henk Flipsen van Nevedi gaat de koppeling van de veehouderij aan de diervoerproductie voorbij aan de Nederlandse realiteit.

De agrosector heeft zijn afzetmarkt voor het overgrote deel in de driehoek Londen, Parijs, Berlijn. 'Export naar derde landen is daarnaast essentieel voor de vierkantsverwaarding en daarmee circulariteit van alle dierlijke producten', verzekert hij.

Importdruk

De agroketen werkt in een internationale context, niet alleen voor de export, geef Flipsen aan. 'Bij stijgende binnenlandse kostprijzen zal ook de importdruk toenemen. Dat leidt tot een verschuiving van import van grondstoffen naar import van dierlijke producten, met de Nederlandse agroketen als kind van de rekening.'

Volgens de directeur is de Nederlandse diervoersector bij uitstek gericht op de inzet van circulaire grondstoffen in diervoeders. De sector gaat dit najaar als onderdeel van het Nevedi project Duurzaam Diervoeder 2030 in overleg met de dierlijke ketens om zo te komen tot ambities voor de toekomst.

'Dit WUR-onderzoek heeft een interessante publicatie opgeleverd, maar ik zie het vooral als een gedachtenexperiment: De consequenties voor het gehele voedselsysteem worden onvoldoende uitgewerkt', aldus Flipsen.