'Falend stikstofbeleid'

Naar aanleiding van de PAS-uitspraak van de Raad van State uit 2019 probeert de overheid steeds weer iets te bedenken wat niet kan. Zo werd dit jaar in de rechtspraak een streep gezet door de bouwvrijstelling stikstof en is de snelheidsverlaging als bronmaatregel in het stikstofregistratiesysteem onverbindend. Naar mijn mening moet het huidige stikstofbeleid dan ook fundamenteel worden herzien. Dit geldt evengoed voor de uitgangspunten die daaraan ten grondslag liggen.

Belangrijk om te weten, is dat de Raad van State in de PAS-uitspraak niet heeft geoordeeld dat de depositie omlaag moet, maar alleen dat de depositie niet mag toenemen. Toch moeten we op basis van de Stikstofwet in 2035 ineens in 74 procent van de gebieden de kritische depositiewaarde halen. De gebiedsgerichte aanpak met uitkoop van boeren zou daarvoor de oplossing zijn.

De bekendmaking van deze plannen door de overheid heeft inmiddels al bij veel boeren tot onrust en onzekerheid geleid. Dat maak ik dagelijks mee in mijn juridische praktijk waarin ik als advocaat voor de agrarische sector werkzaam ben. Ik betreur dat de overheid zo met haar boeren omgaat. Piekbelasters en PAS-melders worden de dupe van dit falende stikstofbeleid. Ook bij paardenhouders bestaan veel zorgen over het stikstofbeleid.

Als vakgroep hebben we dan ook veel aandacht voor de stikstofproblematiek. Het advies voor iedere ondernemer is om de eigen situatie in beeld te hebben. Controleer of de vergunningen die zijn afgegeven actueel zijn en of je ook beschikt over een natuurvergunning. Daarnaast is het raadzaam om de plannen van gemeentes en provincies goed in de gaten te blijven houden, zodat indien noodzakelijk, tijdig een zienswijze kan worden ingediend.

De verwachting is dan ook dat 2023 wederom in het teken zal staan van de stikstofproblematiek en zelfs andere (ruimtelijke) opgaves. Wij zullen ons als vakgroep Paardenhouderij uiteraard hard blijven maken voor perspectief voor de paardenhouder/paardensector in Nederland, want die is er zeker.