'Grondprijzen blijven hoog door vaste omvang aarde'

Ik weet het, generaties lang wordt dit al gezegd. De grond is te duur of het is financieel niet haalbaar. Nu, jaren later, schijnt men er toch goed aan te hebben gedaan in het verleden in grond te hebben geïnvesteerd. Tenminste, degenen die aan hun financiële verplichtingen hebben voldaan.

Laten we niet vergeten dat menigeen in het verleden failliet is gegaan toen rentepercentages plots richting de 18 procent stegen. Het is voor velen niet te hopen dat dit weer gaat gebeuren. De rente is op dit moment laag. Dat klinkt aantrekkelijk voor een investering, maar zelfs banken schijnen met deze lage rente voorzichtiger te worden rond het financieren van een groot deel van de buitensporige grondprijzen. De kans dat de rente gaat stijgen, is vele malen groter dan de kans dat deze nog verder gaat dalen. Banken vragen zekerheid en houden niet meer van te veel risico's.

Zijn het enkel nog de rijken onder ons die zich op de agrarische ontroerendgoedmarkt bevinden? Nee, er zijn inmiddels andere spelers bijgekomen. Denk aan investment companies, zoals pensioenfondsen en verzekeringsgroepen, die het kopen van agrarische gronden als een solide belegging zien. Zeker op de langere termijn. Zelfs al is het directe rendement lager dan ze gewend waren.

Geen vreemde gedachte. De aarde is moeilijk groter te maken. En zolang we onze natuurlijke gebieden niet verder willen ontginnen, zal er niet veel bruikbare landbouwgrond meer bijkomen. Met onze groeiende wereldbevolking en dus grotere behoefte aan voedsel is het wel aan te nemen dat landbouwgrond in de toekomst vermoedelijk niet in waarde gaat zakken.

In Canada zijn de bedrijven die de afgelopen jaren op de vrije markt zijn gekomen voor een deel opgekocht door een pensioenfonds en een verzekeringsgroep. Of dit een goede ontwikkeling is, is nog maar de vraag. Wellicht is het goed voor de stoppende ondernemer of degene die meer huurland zoekt en bereid is daar een passende prijs voor te betalen.