De impact van het coronavirus

Laatst sprak ik iemand die zei: 'Onze ouders hebben een wereldoorlog overleefd, dus dit zullen wij ook wel overleven.' Ergens zit hier een kern van waarheid in. Er vallen immers helaas weer slachtoffers onder ons, de aandelenmarkten storten in, olieprijzen gaan ongekend hard omlaag en ga zo maar door.

Ook in de agrarische sector zien we met lede ogen aan hoe onder andere kassen vol bloemen worden vernietigd. Zolang we nog niet van dit virus verlost zijn, vrees ik dat elke tak in ons agrarische wereldje hier vroeg of laat in meer of mindere mate mee geconfronteerd gaat worden.

Om een voorbeeld te noemen: de aardappelsector vreest op dit moment al 25 tot 30 procent minder afzet te krijgen. Kijk bijvoorbeeld eens naar McDonald's. Daar staan er bij ons in Canada nogal wat van. McDonald's is en blijft gewoon open, althans als je in de rij wilt staan voor de McDrive, want de deuren naar binnen toe zijn natuurlijk wel gesloten.

De rij in de McDrive zal wellicht iets langer zijn dan we gewend waren, maar toch zit er evengoed een fors stuk omzetverlies. Want het alternatief is immers ook gesloten. Het ideale romantische avondje uit eten zie ik überhaupt al niet bij McDonald's, laat staan na de McDrive achter het dashboardlichtje. Tenzij je naam misschien 'Meatlove' is.

Een frietje, hamburger en cola minder zullen zo ook direct invloed gaan hebben op de vlees- en suikersector en wellicht zelfs de graansector gaan meetrekken. Dit hangt natuurlijk allemaal af van hoelang we nog met dit virus te maken blijven hebben. Daar is tot op heden in geen enkel land duidelijkheid over.

Het siert alle overheden om op allerlei manieren financiële steun te geven aan eenieder die op non-actief staat en om te proberen de economie draaiende te houden. Maar laten we niet vergeten dat dit gat vroeg of laat weer moet worden gedicht. Mensen hebben voor hun bestaansrecht immers voedsel nodig, ook in deze oorlog.

Laten we maar hopen dat het dit keer geen vijf jaar gaat duren voor het weer over is.