'Gaat verplaatsing landbouwproductie nu echt plaatsvinden?'

We staan voor Tweede Kamerverkiezingen tijdens historische omwentelingen in Nederland. De toeslagenaffaire heeft diepe wonden geslagen, falen van topambtenaren en zelfs onze rechtsstaat aangetoond. Goed dat LTO-voorzitter Sjaak van der Tak door dierenactivisten getroffen dierhouders in de rechtbank bijstaat. De komende tijd moet hij ook hun natuurvergunningen en eigendomsrechten verdedigen.

De senaat is aan zet over de stikstofwet. De ondoorzichtige, onnodig zware Natura 2000-uitvoering dreigt voor de landbouwsector een nieuwe toeslagenaffaire te worden. Rentmeesterschap vereist waakzaamheid en publieke gerechtigheid. Eerlijkheid voor en na de verkiezingen is noodzakelijk. Het kan niet zo zijn dat na de verkiezingen ambtelijke molens weer mensen vermorzelen of zoiets gebeurt met decennia levenswerk van boerenfamiliebedrijven.

Klimaatbeleid, Natura 2000 en stikstof hangen als zwaard van Damocles boven cultuurlandschap en plattelandseconomie. Een economie die als stabiele pijler 95,6 miljard euro aan exportwaarde toevoegt. Wordt er voldoende gekeken naar de positieve kansen van de melkveehouderij bij uitvoering van het nationale Klimaatakkoord? Of gaat de verplaatsing van landbouwproductie nu echt plaatsvinden?

In Brussel worden de hoofdlijnen van de wetgeving bepaald. De recente Nederlandse wet tegen oneerlijke handelspraktijken in de voedselketen vloeit voort uit de EU-richtlijn die wij als Europees Parlement al jaren geleden tot stand brachten. Het meerjarig financieel kader en coronaherstelfonds liggen vast, maar onderhandelingen over het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) lopen nog. De effectbeoordeling van de boer-tot-bordstrategie en biodiversiteitsstrategie is nog niet eens bekend of deze EU-commissie komt al met een EU-methaanreductiestrategie.

Eurocommissaris Frans Timmermans stuurt ondanks de wil van het Europees Parlement en de lidstaten aan op zwaardere GLB-eisen, terwijl de Poolse landbouwcommissaris Janusz Wojciechowski onterecht blijft hameren op veedichtheid en methaanuitstoot per hectare in landen als Nederland, België en Ierland zonder te kijken naar emissievoetafdruk en duurzaamheid per kilo product.

Met deze nieuwe benadering wordt openlijk de agenda van de links-liberale, groene en opportunistisch-nationalistische coalitie ter verschuiving van vitale voedselproductie vanuit Noordwest-Europa naar Oost- en Zuid-Europa gediend, niet het Klimaatakkoord van Parijs. Rentmeesterschap vereist waakzaamheid en publieke gerechtigheid, juist nu.