Een goede verteerbaarheid levert een gezonde pens en meer melk

Grond is een duur productiemiddel. Voor een goed rendement is het belangrijk om te streven naar de optimale gewasopbrengst per hectare, zowel wat kwaliteit als kwantiteit betreft. Limagrain investeert veel in onderzoek naar maisrassen die de hoogste melkopbrengst geven. De rassen met de hoogste energie-inhoud krijgen het certificaat LG Animal Nutrition. Deze hebben een prima landbouwkundige basis en behoren qua voederwaarde tot de beste rassen op de Aanbevelende Rassenlijst, met de hoogste scores voor VEM per kilo drogestof en voor VEM per hectare.

Skipper en Conclusion zijn dat in de categorie ultravroeg, de rassen LG 31.205 en LG 31.206 in zeer vroeg-vroeg en Meluseen in middenvroeg. Deze rassen krijgen het certificaat LG Animal Nutrition niet alleen op basis van onderzoek van Limagrain zelf. Ze hebben zich ook bewezen in onafhankelijk onderzoek in zeven Europese landen.

In Nederland vond dit onderzoek plaats op Schothorst Feed Research in Lelystad, kortweg SFR. Het onderzoek op SFR toonde aan dat koeien met LG Animal Nutrition rassen in het rantsoen dagelijks een halve liter meer melk leveren.

Wees kritisch

LG 31.206 is een van de rassen met het certificaat. Het is het meest gezaaide ras in Nederland. Op de nieuwe Aanbevelende Rassenlijst heeft het ras de hoogste voederwaardescore. Het verschil met het ras met de laagste voederwaarde is 50 VEM per kilo drogestof.

Op een gemiddeld Nederlands melkveebedrijf met 114 melkkoeien levert LG 31.206 dagelijks 22.800 VEM extra, bij 4 kilo drogestof maïs in het rantsoen. Dat staat gelijk aan 50 liter per dag meer melk in de tank en voor het gemiddelde melkveebedrijf aan bijna 20.000 kilo meer melk per jaar. Bij de huidige melkprijzen levert dat dus circa 10.000 euro aan extra inkomsten, alleen door de keuze voor een ras met het label LG Animal Nutrition. Dat is snel verdiend.

‘Wees daarom kritisch bij de maisrassenkeuze’, benadrukt Jan Roothaert, productmanager veehouderij van Limagrain. ‘Met maïs van LG haal je aanmerkelijk meer rendement uit je melkveerantsoen. De hoge energiedichtheid van onze rassen zorgt voor geconcentreerder, dus kwalitatief beter ruwvoer. Het LG Animal Nutrition-voederwaardecertificaat staat garant voor superieure voedingswaarde, betere dierprestaties en minder afhankelijkheid van aangekochte voeders.’

Hoge celwandverteerbaarheid

De belangrijkste oorzaak van de hoge VEM-scores van deze maisrassen is de goede celwandverteerbaarheid, als aanvulling op het goede zetmeelgehalte. In de maisveredeling bij Limagrain speelt de celwandverteerbaarheid al lang een belangrijke rol. Het bedrijf loopt daarmee voorop in de maisveredeling.

Wetende dat het zetmeel van de kolf al bijna 100 procent verteerbaar is, zit de voederwaardewinst in het verbeteren van de verteerbaarheid van de restplant. Een hoge celwandverteerbaarheid heeft een rechtstreeks positief effect op de hoeveelheid VEM.
Een celwandverteerbaarheid die slechts 5 procent hoger is, geeft al 30 VEM meer. Tussen rassen zijn er grote verschillen.

Een hoge celwandverteerbaarheid geeft de beste voeropname en benutting en draagt bij aan een goede pensgezondheid. ‘Het zorgt feitelijk voor pensbuffer en structuur en biedt daarmee tegenwicht aan het sneller fermenteerbare zetmeel. Dat helpt om pensverzuring te voorkomen’, zegt Roothaert.

Mais is voertechnisch heel efficiënt, legt de productmanager uit. Juist in een rantsoen met veel gras past mais uitstekend om het eiwit uit gras veel beter te benutten. Een nadeel van een rantsoen met veel gras is de grotere uitstoot van het broeikasgas methaan. Met meer mais in het rantsoen is de benutting van het eiwit beter, waardoor de methaanemissie afneemt. ‘Daarom mag mais in een duurzaam rantsoen eigenlijk niet ontbreken,’ geeft Roothaert aan.

KringloopWijzer

Een hoge gewasopbrengst en een goede vertering zorgen ook voor minder uitstoot van een ander broeikasgas: CO2. Beter verteerbaar ruwvoer werkt daarmee ook door in de KringloopWijzer. Zuivelfirma’s belonen melkveehouders die de uitstoot van CO2, hun carbon footprint, verlagen via dier, voer, mest, energie en/of koolstofvastlegging, legt Roothaert uit.

‘Een bedrijf met 1 miljoen kilo melk dat het maisdeel van goede kwaliteit in het ruwvoerrantsoen vergroot naar 40 procent kan 35 gram CO2 reduceren en via zo’n duurzaamheidsprogramma 1.750 euro aan extra melkgeld in een jaar genereren. Dat lijkt niet veel, maar alle beetjes helpen’, zegt hij. Ook hier refereert hij aan de meerwaarde van LG Animal Nutrition-mais: ‘Door koeien beter verteerbare mais voor te zetten, beteugel je de uitstoot en hoef je minder krachtvoer aan te voeren.’

Roothaert voorspelt dat veehouders steeds meer afgerekend zullen worden op hun uitstoot van broeikasgassen. Ook een reden om kritisch te zijn op de keuze van het maisras.