De vuist op tafel

We leven in tijden van onzekerheid en veranderingen. Tegelijk lijkt er langzaam meer duidelijkheid te komen. Er is niet alleen een andere Amerikaanse president verkozen, maar er is ook een nieuwe voorzitter van LTO Nederland benoemd.

Op het gebied van de brexit is het duidelijk geworden dat de Britse premier Boris Johnson niet langer op steun vanuit Washington hoeft te rekenen en in het Hogerhuis geen meerderheid verkrijgt om de EU zonder eerbiediging van een bilateraal handels- en uittredingsakkoord te verlaten.

Het Europees Parlement heeft gestemd over het nieuwe Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) na 2022. Ik werkte nauw samen met hoofdonderhandelaar Peter Jahr (CDU). Een compromis, duurzame evolutie samen met boeren en geen revolutie tegen boeren, zoals de 'groene lobby' luid eiste. Ik heb met collega's tijdens de onderhandelingen voor Nederland een versoepeling van het scheurverbod en andere flexibiliteit bereikt. Tegelijk is rampzalige daling van inkomensondersteuning in deze crisis voorkomen.

Er komen extra agro-investeringssubsidies vanuit het EU-coronaherstelfonds en een verdubbeling van de steun in het GLB voor jonge boeren. Gunstige ontwikkelingen dankzij vuisten op tafel, dunkt me.

De grootste opgave voor Den Haag en provincies blijft om de vrijwillige ecoregelingen, zoals agrarisch natuurbeheer, uit te bouwen tot echt verdienmodel voor boeren en tuinders. Daarvoor zullen EU-plattelandsontwikkelingsgelden, veel meer dan hier nu het geval is, moeten landen op de boerenkeukentafels.

Ik heb grote zorgen over Nederland, land in de knel. Deze week bleek uit gedegen onderzoeksjournalistiek dat in ons land, zonder enig toezicht, jarenlang stikstofgevoelige natuur is 'bijgeplust' binnen het door de commissie-Hordijk gekraakte Aerius-rekenmodel. Onvoorstelbaar. De onderste steen moet echt boven. Waarom wordt er geen gebruikgemaakt van het door de Europese Unie erkende Lotos/Euros-Emep-rekenmodel (TNO/RIVM) voor stikstofdepositie?

De stikstofreductie tot 2030 lijkt dan gehaald. Of moet en zal er verder worden gegaan op de weg van, zelfs met 100 procent stikstofuitstootvermindering, onhaalbare doelstellingen? Worden wetenschappelijke fouten bij aanwijzing van Natura 2000-gebieden en habitattypen niet gecorrigeerd? Verduurzaming zonder verdienmodel voor boeren en tuinders, maar met een absurd beroepsverbod?

De vuist moet op tafel. Ik wens Sjaak van der Tak als LTO-voorzitter samen met heel agrarisch Nederland daarbij veel kracht, wijsheid en succes toe.