Boerderij aan de Dijk in Nagele zet luiken open

Het is stil op het erf van Boerderij aan de Dijk in het Flevolandse Nagele. Begin januari is er niet veel anders te doen dan onderhoud aan machines. Al snel blijkt dat het biologisch akkerbouwbedrijf allerminst stilstaat. Wandelroutes, de komst van vrijwilligers naar het bedrijf en een educatieproject voor schoolkinderen brengen nieuw elan. Pieter-Jan en Truus Vlaming staan op het punt de boerderij in te wisselen voor een woning even verderop. Dochter Annemiek (30) betrekt dan de boerderijwoning samen met haar vriend Pieter.

Zowel Annemiek als haar zus Ester volgde een opleiding in Utrecht. De eerste vond werk in de culturele sector, haar zus werkt in de zorg. De bedrijfsovername werd pas een paar jaar geleden duidelijk, toen Annemiek Vlaming te kennen gaf toch interesse te hebben in het bedrijf. 'Leuk om toch een opvolger te hebben. We waren al min of meer aan het afbouwen en hebben het een aantal jaren rustig aan gedaan. Mooi om te zien wat er nu allemaal gebeurt in ons bedrijf', zegt Truus Vlaming.

Respect voor de grond

'We hebben altijd goed op het bedrijf gepast en geboerd met respect voor de grond', verzekert Pieter-Jan Vlaming. De ondernemers kwamen in 1982 over vanuit Luttelgeest waar het bedrijf plaats moest maken voor glastuinbouw. In areaal ging de maatschap er flink op vooruit, van 17 hectare naar 36 hectare, nu deels in eigendom. Het akkerbouwbedrijf maakte aan het begin van dit decennium de overstap van geïntegreerd telen naar biologisch.

Die omschakeling was niet makkelijk, vertelt Pieter-Jan Vlaming. 'Vooral de bemesting en afzet zijn anders dan voorheen.' Het duurzamer bodemgebruik en het niet meer gebruiken van chemische middelen waren de drijfveren om biologisch te gaan boeren. Een groot verschil was ook de grotere verscheidenheid in gewassen. Suikerbieten en tarwe maakten plaats voor peen, pompoenen, spinazie, poot- en consumptieaardappelen, erwten en grasklaver.

Dat de afzet anders verloopt in de biologische sector, bleek wel bij de eerste verkoop van biologische peen in 2018. Door de droogte werd een hoge prijs voor de peen betaald. 'De handelaren stonden hier in de rij. Dat had ik in de veertig jaar ervoor nog nooit gezien', zegt Pieter-Jan Vlaming.

Warmonderhof

Annemiek Vlaming volgde rond die tijd een deeltijdopleiding voor medewerker BD-landbouw op de Warmonderhof in Dronten. 'Ik werkte als freelancer bij de opbouw van festivals, maar was al een tijdje aan het nadenken of daar mijn toekomst lag. Ik wilde graag bijdragen aan een betere wereld. Het buitenwerken beviel me goed en een trekkerrijbewijs had ik al, maar serieus het bedrijf overnemen, was tot dan toe niet in me opgekomen', zegt ze.

'Tijdens mijn eerste stage op een kleinschalige tuinderij miste ik de trekker. Bij mijn tweede stage op een schapenbedrijf op Terschelling kwam ik erachter echt geen veehouder te zijn. Uiteindelijk heb ik toch voor een akkerbouwstage gekozen en tot mijn verbazing was ik daar op mijn plek. Daarna ben ik gaan meewerken op het ouderlijk bedrijf en werd ik steeds enthousiaster over de overname.' Ook haar ouders stonden hier positief tegenover en nu zit Annemiek Vlaming al bijna vier jaar in de maatschap.

Genieten van gewassen

'Ik kan genieten als de gewassen er goed bij staan, maar als vrouw vind ik het sociale, de 'zachte' kant van het ondernemen, ook belangrijk. We halen vreemde arbeid naar het bedrijf, maar kiezen ervoor dat in te vullen met vrijwilligers, niet met uitzendkrachten. Mijn vader moest wel wennen aan zoveel mensen op de boerderij om onkruid te wieden.'

In het seizoen komen er vrijwilligers uit heel Nederland naar het bedrijf om halve dagen mee te werken in ruil voor kost en inwoning. Annemiek Vlaming: 'Onze ervaring is dat de vrijwilligers erg gemotiveerd zijn en willen leren waar hun eten vandaan komt. We vinden het mooi dat we onze boerderij op deze manier kunnen inzetten en dat dit het akkerbouwen minder eenzaam maakt.'

Educatieproject

Samen met haar moeder zette Annemiek Vlaming ook een educatieproject op: het Peuter Pompoen Project, waarbij de kleintjes op een speelse wijze vaak voor het eerst kennismaken met een boerderij. Nog een activiteit is het uitzetten van een wandelroute, een opvolger van een kunstroute die de buren hadden ontwikkeld.

Al met al is Annemiek Vlaming als boerin druk met het naar eigen inzicht invullen van het ouderlijk bedrijf. 'De cultuur in de landbouw is toch nog wel dat een vrouw als bedrijfshoofd een uitzondering is. Ik heb daardoor soms wel het gevoel dat ik me meer moet bewijzen.'