Een vergunning krijgen is niet zo gemakkelijk

De gemeente eist van mij een bestemmingsplanverandering met een archeologisch onderzoek en een explosievenonderzoek. Ondanks dat de dierenbegraafplaats komt op de plek waar een varkensschuur stond. Slecht een klein gedeelte van de schuur was onderkelderd. Theoretisch zou er in het midden nog het restant van een boerderij uit de ijzertijd kunnen liggen. Vanwege de hoge archeologische waarde van het gebied wilde de gemeente zelfs een archeologisch onderzoek met proefsleuven.

Deze onderzoeken zouden voor mij meteen het verdienmodel om zeep helpen. De dierenbegraafplaats is rendabel als leuke tweede tak, maar geen goudmijn. Het voelt niet goed om zinloos onderzoek te doen op een plek waarvan je weet dat er onmogelijk iets kan liggen.

Daarom had ik een gesprek op het gemeentehuis met de verantwoordelijken voor archeologie en explosieven. Uiteindelijk ben ik gered door de gebiedsarcheoloog. Hij kon bij het gesprek niet aanwezig zijn en is later op de locatie komen kijken.

Met een grondboor heeft hij op verschillende plekken geboord en overal geroerde grond gevonden. Onder de varkensschuur zat vulzand op een diepte van 1,20 meter. Dan richt ik dus geen schade aan als ik ga begraven op een diepte van een meter.

De archeoloog heeft de gemeente geadviseerd af te zien van verder archeologisch onderzoek. Wat hem betreft is explosievenonderzoek ook niet zinvol. We hebben nu opnieuw een vergunning aangevraagd die in wezen hetzelfde is als de aanvraag van drie (!) jaar geleden. Nu is het dus weer afwachten.

Ik houd van zulke mensen. Hij is op geen enkele manier soepel geweest om mij aan een vergunning te helpen. Hij is juist heel zorgvuldig geweest. Hij heeft alleen zijn grondboor en zijn gezonde verstand gebruikt, in plaats van een kaart met archeologische waarden.