Een coronacolumn

Vooral bij onze melkboeren Marten en Myrte. Als zij nergens meer zuivel konden afzetten, kon het weleens snel afgelopen zijn met hun jonge onderneming 'Moma'.

Maar toen was daar Samuel Levie: chef, ondernemer en onder meer bekend van zijn columns in het Parool en zijn eigen worstenmakerij Brandt & Levie. Hij sprong in de bres voor lokale producenten van goed voedsel door onder de naam 'Support Your Locals' een boodschappenbox samen te stellen. Online te bestellen en gevuld met brood, groenten, worst én onze melk. Marten en Myrte juichten en werkten vervolgens vier keer de klok rond om aan alle vraag te kunnen voldoen. Geweldig.

Onze boerderijwinkel is tot nu toe nog gewoon open. Nu ja, gewoon... Eigenlijk is niks meer gewoon. Als regel hebben we dat er maar één klant (of één gezin) tegelijk naar binnen mag en dat de rest buiten moet wachten. Ook plaatsten we een extra tafel tegen de toonbank, zodat de afstand tussen klant en winkelmedewerker zeker 1,5 meter is. Tot slot wassen we onze handen elke tien minuten en lopen we rond met alcoholdoekjes om het pinapparaat en de kassa af te nemen.

Wie had twee maanden geleden gedacht dat ons leven er nu zo uit zou zien?

Qua afzet aan particulieren mogen we overigens echt niet klagen. Mensen die even het huis uit willen, weten ons goed te vinden. Ouders met kinderen. Thuiswerkers die niet meer naar de bedrijfskantine kunnen: 'Ik moet ineens thuis lunchen, dus doe maar 2 kilo belegen.' En deze vond ik ook mooi: 'Ik word he-le-maal gek in mijn bovenwoning, dus ik dacht: ik wandel naar de boerderij. Lekker langs de rivier, de lammetjes zien huppelen. En de bomen staan zo mooi in bloei. Ik wil wel melk, yoghurt, vlees en kaas. En eitjes. En appels. Ehm… dat wordt wel een zware wandeltocht terug. Volgende keer neem ik mijn rolkoffer mee.'

Dit zijn de lichtpuntjes die me door deze tijd helpen. Wat zijn de uwe?