Helpen kiezen

Ze is verliefd op ons land. Het is zo groen, fris en de lucht is zo schoon. Ze reist vaak per trein door het land en maakt uitstapjes die haar beeld alleen maar versterken. Ze heeft ook al vrienden gemaakt. Haar afstudeeropdracht gaat verrassend genoeg over tulpen op water. De keuze voor een teelt die in haar eigen land nog nauwelijks bestaat, maakt dat ze uit haar comfortzone moet.

Onze jongste gaat komend najaar naar de middelbare school. De Cito-toets en de leerkrachten hebben duidelijk invloed gehad. Onze twee oudsten weten het nog niet helemaal. Er komt zo veel nieuws op hen af dat het bijna onmogelijk is om te kiezen. Toch zie ik nu ze wat ouder worden, dat ze zich bewust zijn van wat ze wel of niet willen. De gesprekken met leeftijdsgenoten, ouders en zoals bij ons, een tijdelijke zus, werpen hun vruchten af. De vraag: 'Wat wil ik?' speelt vaker een rol. Leuk is daarbij dat de klemtoon afwisselend op wát, dan weer op wíl en dan weer op ík valt.

Het afgelopen seizoen was slecht voor fruittelers en daarmee ook lastig voor ons. De gronden zijn droog. Toch ligt de kwekerij er netjes bij. Grondkeuze, plantkeuze, verzorging en aandacht maken het verschil. We moeten ons, net als de jeugd, steeds weer afvragen wat we willen. Wat en waar willen we leren en wat hebben we daarvoor over?

Hebt u ook weleens het gevoel dat u moeilijke keuzes voor u uitschuift? Het routinewerk dient daarbij als afleidingsmanoeuvre om niet te hoeven veranderen. 'Het hoort zo en zo doen we dat altijd', hoor ik maar al te vaak om me heen. Durven we onszelf eigenlijk wel echt af te vragen wat we willen?

Kijk eens terug op uw leven en benoem eens de echt grote keuzes die u hebt genomen. U had hier vandaag niet gestaan zonder deze belangrijke stappen. We vieren wel onze verjaardagen, maar zouden we niet onze keuzes moeten vieren? Ik wil dan ook iedereen bedanken en vieren dat ik mensen om me heen heb die me helpen met kiezen.