'Milieubewust' worden

De kwekerij is rooiklaar. De bomen zijn geëtiketteerd, de stokken zijn van de bomen en het blad valt af. De mannen hebben de rooiers nagekeken en doorgesmeerd. De koelcel heeft proefgedraaid. De rooiplanning is gemaakt, de indeling van de ploegen is besproken. Stilte voor de storm van het afleverseizoen. Een perfect moment om er even tussenuit te knijpen en op te laden voor een actieve herfst.

Na vierenhalf uur vliegen sta je in de Afrikaanse warmte. Andere geuren, ander tempo, andere cultuur. Het Westen komt per vliegtuig binnen en mengt zich met Noordoost-Afrika op de grond.

Na een verkenningsrondje langs de prachtige bloeiende tuinen en schone zwembaden gaan we eten. Een buffet met een gigantische keuze aan maaltijden en toetjes lonkt. Bij het fruit helaas waardeloze appels en peren. Wellicht een exportkans? Dan slaat ergens toch de schaamte toe. Gasten die borden vol opscheppen, maar het niet eens allemaal opeten. We zien een versie van de mens die klaarblijkelijk geen balans heeft gevonden tussen de inname van voedsel en het verbranden ervan.

De volgende dag kan ik eindelijk mijn geliefde koraalrif al snorkelend aanschouwen. Prachtige vissen zwemmen voorbij. Dan denk ik een kwal te zien, maar het blijkt een witte plastic zak. Een bodemvis komt uit zijn schuilplaats; een half blikje cola. Resten van menselijke welvaart hebben zich gemengd met de pure schoonheid van de zee.

Ik besef dat de vervuiling weleens de ondergang van het toeristisch succes kan worden. Aan het eind van de vakantie geven we links en rechts wat fooi als dank voor de goede zorgen. Het vriendelijke, bedienende personeel dat in direct contact staat met de toerist, ontvangt het meest. Het personeel dat de tuin onderhoudt, ontvangt het minst. Ondanks alle tuinpracht blijkt ook hier het zwoegen en zweten op het land en in de tuin het minst gewaardeerd te worden.

Ik krijg wel de indruk dat de handige jongens al na één seizoen gasten bedienen in de gaten hebben dat het financiële milieu in het Westen zo interessant lijkt dat het de moeite waard is om erheen te vluchten. Zo zijn beide culturen toch allebei een beetje meer 'milieubewust' geworden.