'Onze 'vrienden' waren wel heel dicht bij huis'

Voor wie niet weet wat een coyote is: dit is een soort kruising tussen een wilde hond en een wolf. Een predator die voornamelijk leeft van zwakkere prooien. Net zoals aasgieren en haaien zijn het in principe 'opruimers', die een belangrijke waarde hebben in de biologische levenscyclus.

Dit keer waren onze 'vrienden' echter wel heel dicht bij ons huis. We hebben nog een paard lopen en een aantal kippen. Onze honden slapen 's nachts binnen, maar die waren inmiddels al flink aan het blaffen geslagen. 'Je mag die krengen weleens een keer van het erf wegschieten', zei mijn vrouw die nacht. Ze werd er inmiddels niet goed meer van.

Begrijpelijk ook, want nog niet zo lang geleden werd ze tijdens een rondje wandelen met de honden gevolgd door een van deze grappenmakers. Ondertussen is een van onze honden er ook al door gebeten. Onze dochter had mijn vrouw en onze honden daarna maar opgehaald met de auto; het vertrouwen was op dat moment helemaal weg.

Normaal gesproken kan ik enorm genieten van alle wilde dieren die we soms bij onze woning en rondom ons erf tegenkomen. Als ik aan het combinen ben en ik kom op stukken platliggende tarwe tegen waar schijnbaar een paar herten hebben gelegen, dan heb ik daar vrede mee.

Ook de eland is altijd welkom om een middagdutje te doen onder de bomen bij ons in de tuin. Ik zal hem daar dan ook niet storen. En zo kan ik nog wel een paar voorbeelden geven.

Zelfs van coyotes heb ik gemiddeld niet veel last, maar er zijn grenzen natuurlijk. Ik laat m'n vrouw er niet door bijten. Als mens zijnde heb je ook het recht om je territorium te beschermen als er gevaar dreigt.

Ik kan mij dan ook goed voorstellen dat je er spuugzat van bent als je vee wordt aangevallen of wordt gedood door een groep wolven. Wolven hebben wij hier ook, maar die leven voornamelijk in gebieden waar slechts een handjevol mensen leven. Wat de wolf te zoeken heeft in een gebied met bijna 18 miljoen mensen is voor mij dan ook een vraagteken.