'Het belang van sneeuw in de bergen'

Nee, onze winter was ronduit mild. Amper noemenswaardige sneeuw gehad. Zelfs in grote delen van de Rocky Mountains is zo weinig sneeuw gevallen dat er nauwelijks fatsoenlijk te skiën viel. Onder de sneeuw schijnen op veel plekken de bosbranden van vorig jaar nog door te smeulen.

Sneeuw in de bergen is voor ons van essentieel belang. Het vult onze voorraad van de meren weer op waaruit we kunnen beregenen. Op 600 meter boven zeeniveau, waar wij zitten, is er dan ook geen noemenswaardig grondwater beschikbaar. De omgekeerde wereld met Nederland, kun je zeggen. Wij betalen ervoor om het water op het land te mogen gooien en jullie om het zo snel mogelijk af te voeren.

Vorig jaar moesten we het doen met 35 millimeter regen tijdens het groeiseizoen. Zonder irrigatie zouden we met deze omstandigheden beter af zijn met het telen van cactussen. Zaaien van graan heeft dan geen enkele zin, laat staan een aardappel in de grond stoppen. Om toch gewassen te kunnen telen, moeten we extra kosten maken en het kost ons ook veel extra werk.

Onze graanprijzen, die inmiddels zo goed als bijna weer op het lage oude niveau zitten, zorgen ervoor dat we vorig jaar netto er minder geld aan mochten overhouden. Dit dankzij onze huidige energieprijzen en de klimaatbelasting. Is dat eigenlijk onze bijdrage aan de klimaatverbetering?

Dezelfde graaiende overheid hier manipuleert onze graanprijzen door via Egypte Russisch graan aan te kopen en op de markt te dumpen. Dit schijnt politiek correct buiten het handelsembargo te vallen. Wat doe je ertegen? Niets dus.

Met de herintroductie van accijnsvrije brandstoffen voor de landbouw wordt ons voorlopig weer een half glas water aangeboden. Misschien een voorbode voor het water dat we komend jaar beschikbaar gaan krijgen. Mocht het dit jaar net zo droog blijven als vorig jaar, dan zou er wel eens een serieus probleem kunnen ontstaan. Ergens hoop ik erop, want wie niet horen wil, moet maar eens voelen.