'Agroforestry is alleen interessant als er iets aan te verdienen valt'

Die nuchtere vaststelling deed voorlichter Piet Rombouts tegenover een groep van circa vijftig belangstellenden. Zij kwamen donderdag 18 juli af op een inspiratiebijeenkomst over agroforestry in Ruinerwold. Volgens Rombouts, die initiatiefgroepen rond het onderwerp begeleidt in onder andere Noord-Brabant en Gelderland, is de grootste vijand van deze vorm van landbouw een provinciale herplantplicht.

Met een herplantplicht krijgen agrarische percelen waarop boomaanplant plaatsvindt in feite de bestemming natuur. 'En dan verlies je gemiddeld 75.000 euro per hectare aan agrarische waarde. Dat is niet alleen zuur voor de boer, maar zeker ook voor de bank niet acceptabel', waarschuwde hij de provinciale medewerkers onder zijn gehoor.

Brandverzekering

Wat wel kan, legde gastheer Joni Santing uit, is er wat aan verdienen. De biologische boer heeft vleeskoeien, kippen en varkens rondlopen, maar kweekt ook fruit en groenten en beheert met zijn partner Lucia Meyling een boerderijwinkel.

Agroforestry is volgens hem al bijna zo oud als de landbouw zelf. 'De eiken die je vaak naast een Drentse hoeve ziet staan, waren vroeger de brandverzekering. Mocht de schuur afbranden, dan had je nieuwe gebinten onder handbereik.'

De honderden meters strak gesnoeide meidoornagen die het bedrijf sieren, zijn bedoeld als omheining. Maar ze zijn niet pinkenbestendig, zodat er altijd een draadje voorlangs moet, waarschuwt Santing. En ze hebben als voedselhaag niet veel waarde omdat er maar weinig aanvullende mineralen van afkomen. 'Pinken knabbelen overal aan, maar dat is meer uit nieuwsgierigheid.'

Bosperceeltjes

Santing geeft hoger op van de bosperceeltjes die hij aanplantte. Ze brengen mooi hout op dat erg gewild is onder meubelmakers. En er kunnen ook goed varkens in worden gehouden. 'Je hebt geen last meer van bramen en brandnetels en je oogst dan het varken.'

Hoogstam fruitbomen en vee gaan ook goed samen, weet de boer. 'Sommige koeien duwen tegen de stam om rijpe peren te doen vallen en op te eten. Eentje klom zelfs tegen de stam op, om bij de appels te kunnen.'