Topproducentes in schijnwerpers op eerste Nationale Roodbontshow

Tijdens de productieklasse met koeien die meer dan 70.000 kilo melk hebben gegeven, kwamen koeien in de ring die zich in hun klasse zowel op productie- als exterieurniveau ruimschoots hebben bewezen.

'We moeten trots zijn op dieren die zo vaak hebben gekalfd en er zo uitzien', omschreef BBB-voorvrouw Caroline van der Plas deze klasse bij de prijsuitreiking.

Deze productieklasse werd een prooi voor Incas-dochter Bossink Miranda 113 van Van der Kolk Melkvee in Wierden. Gerrit van der Kolk van dit melkveebedrijf: 'Dit is verreweg de beste koe die ik ooit heb gehad, dit is mijn voorbeeldkoe. Ze was op eerdere shows altijd iets te rond. Ze heeft een fantastisch melktype, een superuier en -benen en een spiertje, waar ik van houd. Blijkbaar hebben we acht jaar moeten wachten voor de hoogste trede.'

De inmiddels elfjarige koe, die 86.746 kilo melk heeft gegeven, kwam bij het algemeen kampioenschap qua hoogte in de achteruier en het frame iets te kort voor de hoogste eer. Die ging naar American Carnival-dochter Trillie 171 van maatschap Vosman-Ter Harmsel uit Wierden. Deze grote en complete koe werd ook kampioen bij de oudere koeien.

In de middenklasse was het kampioenslint voor de van een goed frame voorziene De Wijde Blik Mariegold 6a (V. Triple-Crown Red) van melkveebedrijf Nijman-Ekkelkamp uit Stegeren. Het vaarzenkampioenschap werd een prooi voor Batouwe Mirand Alnika P, de Zipit Mirand-dochter van KoeSter uit Sevenum. Overigens was de kwaliteit in de breedte goed, de aanwezigen in de goed gevulde manege Bartels genoten van de 110 aanwezige koeien.

Dochtergroepen

Die kwaliteit was er ook bij de vier getoonde dochtergroepen. De keuringsliefhebber zal vooral onder de indruk zijn geweest van de best bewegende groep van Drouner Altitude, waarbij de koeien zijn voorzien van vast aangehechte uiers en beste frames. In deze groep zaten dan ook een aantal koeien van enkele ondernemers die ook hoge ogen gooiden bij de individuele keuring.

Van een iets ander type zijn de wat kleinere en bredere dochters van Groenibo Reliever. Ook deze krachtige koeien gebruiken hun benen erg goed. Bij Bonhill Dex van de Peul vallen de fijnheid in de benen en fraaie frames op. De uiers zijn een stuk beter dan zijn fokwaarde van 96 doet vermoeden, toch kan de vooruieraanhechting langer.

De vierde groep, van de best ontwikkelde derde- en vierdekalfsdochters van Aalshorst Rody, bestond uit een derdekalfs- en vijf vierdekalfskoeien. Dieren met vast aangehechte uiers, veel lengte in het kruis en veel melkrijkheid. Of de keuring een vervolg krijgt, kan commissievoorzitter Kees Simons niet zeggen: 'We moeten eerst alles evalueren. Dit smaakt wel naar meer.'