Alternatieve energie en landbouw gaan samen

New Holland toonde de evolutie van aandrijving. In 2007 begon de fabrikant met 100 procent biodieselmotoren. In 2009 kwam de eerste fuel cell-trekker op waterstof en in 2013 de eerste T6 op methaan. 'De transitie versterkt door Green Deal en Europese eisen begon met Tier 1 in 1996 tot Stage V-motoren van nu en moet in 2050 naar 0 procent emissie', zegt Ariën Verwey van New Holland.

'Wij zien nu dat een trekker tot 110 pk goed is te elektrificeren met 0 procent uitstoot. Voor hogere vermogens is dit onpraktisch en duur. Je wilt geen trekker van 150 pk en elke anderhalf uur het accupakket vervangen. Methaan (CNG en later LNG) en waterstofverbranding zijn daarom nu de weg voor de hoogste vermogens met veel slimme E-functies om het verbruik zoveel mogelijk te beperken', legt Verwey uit.

Waterstof

In 2020 kwam New Holland met de H2 Dual Fuel waarbij met een H2-kit waterstof in de dieselmotor wordt bijgemengd en verbrand. 1 kilo waterstof is in energiewaarde ongeveer gelijk aan 3,5 liter diesel. Om 11,5 kilo waterstof op te slaan onder 350 bar, is 470 liter opslagvolume nodig in cilinders op het dak van de trekker.

Verbranding door de waterstof met 7 bar in te spuiten in een dieselmotor is toegankelijker dan een dure fuel cell-trekker waarin waterstof volledig wordt omgezet en er geen fossiele emissie meer is. De trekker blijft in de basis dezelfde. Veel meer westerse motorfabrikanten zijn nu met deze techniek bezig.

Meerprijs van een opbouwkit met cilinders op het dak is zo'n 80.000 euro tegenover een trekker ombouwen met fuel cell die zomaar 7 tot 8 ton kan kosten. De H2-kit van New Holland is van de trekker af te halen, zodat deze weer op diesel kan rijden en zijn inruilwaarde behoudt. Deze H2-kit is ook op een andere trekker te zetten. Deze gegarandeerde langdurige inzet van trekkers maakt een machinepark ook duurzaam. Dat alles is bij een fuel cell onzeker.

Veel variaties

Energieproductie kan goed samengaan met behoud van landbouw. Zo zijn er zonnevelden in veel variaties. Zonnepanelen die een dak vormen boven een wijnbouw of boomgaard, verrijdbare panelen, panelen die met de zon meedraaien en panelen die in rijen zijn opgesteld, waartussen bijvoorbeeld schapen grazen.

Redelijk onbekend zijn de verticale panelen die als rijen schuttingen over het veld zijn gemonteerd met tussenruimte voor machines om te rijden. Onderzoeken lopen nog, maar gemiddeld lijkt 80 tot 85 procent van de grasproductie op jaarbasis in stand te blijven.

Bij het Duitse Baden-Württemberg installeerde het bedrijf Next2Sun een zonnepark van 14 hectare met verticale panelen die zowel op het oosten als het westen zijn gericht. Tussen de paneelwanden is er een afstand van 9 meter. Dit is exact de werkbreedte van gangbare machines als een triplemaaier, schudder, hark en bemester. Door op gps kaarsrecht tussen de panelen door te rijden, wordt schade voorkomen.