'Obsessie van Partij voor de Dieren schaadt dierenwelzijn'

Het leek zo'n sympathiek voorstel van de PvdD: 'Dieren mogen niet langer worden aangepast aan stalsystemen, maar stalsystemen moeten zijn aangepast aan de behoeften van dieren.' Toch ontstaat met de wetswijziging, die op 1 juli lijkt in te gaan, grote rechtsonzekerheid voor boeren. Bovendien kan deze wijziging het dierenwelzijn op korte termijn juist schade toebrengen.

Sinds de verkiezingen bestaat de Kamer in overgrote meerderheid uit partijen die dierenwelzijn hoog op de prioriteitenlijst hebben staan. En terecht. De samenleving pikt het niet dat dieren als objecten worden gezien. Uitwassen in veehouderij, bij transport en in slachthuizen moeten hard worden aangepakt. Tegelijkertijd heeft de Tweede Kamer als medewetgever de verantwoordelijkheid deugdelijke en uitvoerbare wetgeving te maken.

Die verantwoordelijkheid verzaakt de Kamer nu. Het PvdD-voorstel – dat ingaat per 1 juli – klinkt namelijk sympathiek, maar is voor meerderlei uitleg vatbaar. Niet beschreven is bijvoorbeeld of het toeziet op dieren in de veehouderij, of ook op hobbyhuisdieren. En wat de wet nu precies verstaat onder 'behoeften van dieren'.

De inspecteur-generaal van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) waarschuwde de Kamer afgelopen week glashelder: de wet is niet uitvoerbaar, handhavers weten niet wat ze te doen staat.

Deze onduidelijkheid verklaart boeren bij juridische procedures vogelvrij. Neem bijvoorbeeld het couperen van varkensstaarten of het onthoornen van runderen. Dierenrechtenorganisaties en PvdD-politici spreken hierover met grote schande. En eerlijk gezegd, ik voel mij er ook ongemakkelijk bij.

Toch zijn dit ingrepen die al decennia mogen plaatsvinden in de veehouderij, juist om dierenleed te voorkomen. Want in oudere stalsystemen bijten varkens elkaar in de staarten, wat leidt tot ernstige ontstekingen in de rug. Of denk aan runderen die elkaar met hun hoorns verwonden als ze in de rij staan te wachten om gemolken te worden.

Moet alles dan bij het oude blijven? Natuurlijk niet. Het ongemak over deze ingrepen ervaar ikzelf ook. Boeren zijn best bereid te investeren in nieuwe stalsystemen om die ingrepen niet te hoeven doen. Alleen het is net als bij je eigen huis: zodra de Tweede Kamer beslist dat jouw zeventig jaar oude tussenwoning aan energielabel A moet voldoen, kom je direct in de problemen.

De Kamer besprak op 4 maart de reparatiewet die enerzijds de onduidelijkheid uit de PvdD-blunder herstelt en anderzijds een grondslag biedt om te bepalen hoe die dierwaardige stal van de toekomst eruit moet zien. Laat dierenwelzijns- en landbouworganisaties nu heel snel met een voorstel komen dat ook in de wet kan worden geborgd.

Zo weten boeren waar ze aan toe zijn, kan écht worden geïnvesteerd in een dierwaardige veehouderij en zijn schrijnende ingrepen niet langer noodzakelijk.