Topigs Norsvin start grootschalig onderzoek naar Sins-verschijnselen

Studenten Eef Jongkind en Guus Gehlen (foto) bestuderen pasgeboren biggen. Een slechtere doorbloeding van de uiterste puntjes van het dier, zoals oren, spenen, staart of klauwranden, kan duiden op Sins. Sins staat voor Swine Inflammation and Necrosis Syndrome. Vrij vertaald gaat het om ontstekingen van binnenuit die zorgen voor een slechtere doorbloeding van de uiterste puntjes van het dier. Door de slechtere doorbloeding kan necrose ontstaan, het afsterven van het weefsel.

Vogelzang is bezig met een grootschalig onderzoek naar Sins. 'Hebben biggen bij de geboorte al Sins-verschijnselen? Is er een mogelijk genetische factor waardoor pasgeboren biggen al Sins-verschijnselen hebben? En heeft dit effect op later bijtgedrag en beschadigingen?'

Een van de redenen van het onderzoek is de deadline voor het uitfaseren van staartcouperen die door landbouwminister Piet Adema op 2030 is gezet. Dat lukt alleen als bijtgedrag dan geen probleem meer is. Lastig is dat bijtgedrag altijd meerdere oorzaken heeft en om een aanpak op meerdere onderdelen vraagt.

Voeding, hokinrichting, klimaat en hokverrijking spelen een rol. En mogelijk dus ook de genetische aanleg. 'Dat heeft daarom een hoge prioriteit gekregen op onze onderzoeksagenda', zegt Vogelzang.

Alle geltjes scoren

In het onderzoeksproject scoren drie studenten op drie subfokbedrijven tot halverwege 2023 alle geltjes binnen 24 uur na de geboorte op Sins-verschijnselen. Ze leggen de resultaten individueel vast. De theorie zegt dat varkens met Sins last kunnen krijgen van jeuk en zich daardoor abnormaal gaan gedragen. Zoals schuren tegen een hokwand of hokgenoot. Ze laten toe dat ze worden gebeten of veroorzaken onrust.

Het onderzoek moet ten eerste vaststellen of biggen bij de geboorte Sins-verschijnselen hebben. En vervolgens welke gevolgen dat heeft. De studenten volgen de biggen daarom hun hele leven tot aan het afleveren van de fokgelten aan toe. En ze leggen van ieder individueel dier vast of ze wel of geen beschadigingen hebben.

Slachtoffers of daders

Daaruit moet blijken of biggen met Sins op latere leeftijd meer beschadigingen krijgen aan oren of staart dan hun toomgenoten die geen verschijnselen hebben. En of biggen met Sins de slachtoffers van bijtgedrag zijn of juist de daders.

Door alle externe factoren eruit te filteren, is er uiteindelijk wellicht een genetische component vast te stellen en een mogelijk verband tussen Sins en bijtgedrag. Vogelzang: 'Zodra we dit weten, gaan we op zoek naar een goed meetbaar kenmerk dat deze mogelijke genetische component kan voorspellen en kunnen we daar op gaan selecteren.'