'Verder in onzekerheid'

Hierbij moeten wij niet vergeten dat wij het zelf in de soep hebben laten lopen. Nederland heeft de Europese wetgeving omgezet in strengere nationale wetgeving waardoor we nu een puinhoop hebben gecreëerd en Nederland in de knel zit met alle gevolgen van dien. De maatregelen die onze boeren moeten handhaven, zijn hierdoor ondoenbaar geworden, terwijl zij niet de boeman zijn. Sterker nog, ze worden in een hoekje gedreven.

Nu wil het kabinet een stopbonus invoeren. Als boeren stoppen, dan krijgen zij 120 procent van de waarde van hun boerderij. Dat klinkt als goed nieuws, maar is deze waarde van voor of na de stikstofaffaire? Hoe moeten de boeren eruit komen als er geen werkend systeem is dat niet om de haverklap verandert?

Zolang er geen systeem is, zijn het de boeren die constant worden getroffen. Met andere woorden of in de woorden van de milieudienst van de provincie: er is dan sprake van een economisch delict. Kunt u het zich voorstellen? Eerst werd er gevraagd aan melkveehouders om de stalvloeren aan te passen en nu blijken de vergunningen weer niet goed te zijn. Er is niet goed vooruitgedacht met als gevolg onduidelijkheid, grote onzekerheid en onterecht zware boetes voor boeren.

Het is aan minister-president Mark Rutte en minister Wopke Hoekstra van Buitenlandse Zaken om voor onze boeren te pleiten. Nederland heeft dit veroorzaakt en moet daarom naar Brussel komen om de belangen van de boeren te behartigen. Dan hebben we het niet alleen over een kortetermijnoplossing, maar over een langetermijnvisie met perspectief.

Want perspectief moeten we bieden. Dat kan al door ervoor te zorgen dat de stikstofruimte die vrijkomt wanneer de eerste boeren stoppen, allereerst naar de Programma Aanpak Stikstof (PAS)-melders gaat en niet naar de industrie. Wij hebben hier een op maat gemaakte aanpak nodig waarbij Nederlandse boeren niet langer worden verloochend. Laten we de boeren een welverdiend langetermijntoekomstperspectief bieden. Hoe sneller, hoe beter.