Fruitteler Louws: 'Ik wil fruit blijven telen tot ik erbij neerval'

Louws heeft het fruitbedrijf samen met zijn vrouw Anita en dochter Hanneke. Die laatste is sinds vorig jaar bezig de kwekerij over te nemen. Als tuinarchitect leert ze nu de fijne kneepjes van het fruittelen van haar vader.

Met 12 hectare fruitopstand noemt Louws het een gemiddeld bedrijf. Een fruitautomaat aan de weg zorgt voor een groot deel van de afzet. In de zomer bieden ze daar ook zelfgeteeld zachtfruit aan.

Altijd een probleem

'Nu gaat het hartstikke goed. Vorige zomer was dat wel anders, hitte en droogte drukten de oogstraming omlaag. Je moet je best doen en er constant bovenop zitten wil je dan nog een redelijk inkomen halen. Een goede fruitoogst komt niet vanzelf, altijd is er wel een probleem', reageert Louws op de vraag of het weleens tegenzit.

Hoewel het bedrijf op Zuid-Beveland over voldoende ruimte beschikt, worden de marges in het ondernemen steeds krapper, merkt Louws op. Hij geeft als voorbeeld het gewasbeschermingsbeleid. 'We zitten in een roeibootje met steeds korter wordende riemen, zodat het telkens lastiger manoeuvreren wordt. Ik denk soms: dat gaat zo niet goed komen', stelt de fruitteler bezorgd.

Gewasbescherming

De ondernemer weet zich nog de tijd te herinneren dat chemische gewasbescherming hypermodern werd gevonden. 'De huidige rassen zijn allemaal gebaseerd op het gebruik van bestrijdingsmiddelen. De markt accepteert geen butsen of aangeboorde vruchten en biologisch telen wil hier niet. Daar hebben we de klanten niet voor. Sterkere rassen telen vergt tijd, voor appels zo'n vijftien jaar en voor peren zelfs dertig.'

Afzet en personeel vindt het bedrijf van Louws grotendeels in de eigen omgeving, vertelt de teler. 'De klanten van onze fruitautomaat komen hier uit de buurt en tijdens de oogst maken we gebruik van arbeidskrachten uit de omgeving. Dat lukt ieder jaar weer. Mijn devies is: als je goed bent voor je personeel, is het personeel ook goed voor jou.'

Zelf keuzes maken

Louws noemt het zelf keuzes kunnen maken de essentie van het ondernemen. Ook al pakken die keuzes niet altijd goed uit. 'Een paar jaar geleden heb ik te veel dunningsmiddel gebruikt. Ik had dat najaar dus te weinig fruit aan de bomen hangen. Het jaar erop weer extra veel. Je bent zelf verantwoordelijk voor je handelen, je draagt de gevolgen en leert ervan.'

Een tijd geleden stond Louws op het punt het bijltje erbij neer te gooien als fruitteler, vertelt hij. 'Het ging niet goed in de sector. Ik heb er ook altijd een handeltje bij gehad in brommers. Ik zag mezelf daarom wel fietsenmaker worden.' De Zeeuw heeft er geen spijt van gehad dat hij dat toch niet heeft doorgezet.

Iedere dag buiten

'Eigenlijk zijn we ook de slechtere tijden redelijk goed doorgerold', laat Louws weten. 'We hebben er sorteerwerk bijgedaan en een eigen koeling gehad.' Bovendien wil de Zeeuwse ondernemer toch iedere dag buiten zijn en dan het liefst in zijn eigen boomgaard, geeft hij aan. 'We nemen ieder jaar een korte vakantie, maar na een dag of drie, vier begint het toch te kriebelen. Dan wil ik weer naar mijn tuin.'

Ko en Anita Louws zijn maar wat ingenomen met het feit dat hun dochter Hanneke nu alsnog het bedrijf overneemt. Al zal het de fruitteler moeilijk vallen, erkent hij.

'Ik wil fruit blijven telen tot ik erbij neerval. Maar je merkt dat het soms wringt, nu Hanneke halve dagen meewerkt. Ze wil haar eigen ding doen en ik zal het dus los moeten laten. Daar hebben we het ook wel over. We zien onszelf als echte doorzetters. Anders waren we allang gestopt', besluit de fruitteler.