'Boer-tot-bordstrategie grijpt doelen uit de lucht'

Doelen stellen kan iedereen, maar zonder onderbouwing van hoe deze moeten worden gehaald zijn ze niets waard. In Brussel regent het op dit moment van dit soort doelen die worden opgesteld in strategieën van de Europese Commissie. Eerder spraken we al over de biodiversiteitsstrategie en nu is het de beurt aan de boer-tot-bordstrategie. Daarin worden onder meer doelen gesteld op het gebied van gewasbeschermingsmiddelen, kunstmest en biologische landbouw.

Van het doel om 25 procent van onze landbouwgrond biologisch te maken, vind ik dat het überhaupt niet bedraagt aan de vergroening van de landbouw. Bij andere doelen kan ik me vinden in de achterliggende gedachte, maar is er te weinig nagedacht over hoe we die bereiken.

Bijvoorbeeld het doel om het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen te halveren tot 2030. Boeren zetten met precisielandbouw uit zichzelf al volop in op reductie. Maar door een halveringsdoel te stellen zonder voldoende beschikbare alternatieven, pakt dit alleen maar slechter uit voor milieu en portemonnee. Hetzelfde geldt voor het verminderen van het kunstmestgebruik. Dat kunnen we wel willen, maar zolang we niet meer dierlijke mest of kunstmestvervangers kunnen gebruiken, pakt dat alleen maar slecht uit voor het milieu.

50 procent van dit, 25 procent van dat, het wordt allemaal zo uit de lucht gegrepen. Kortom, uit alles blijkt dat de boer-tot-bordstrategie niet voldoende is uitgedacht. Kijk bijvoorbeeld naar onderzoeken van de Universiteit van Kiel, het EU Joint Research Centre en de USDA. Zonder goede onderbouwing of plannen is de milieuwinst van de gestelde doelen laag en zijn de kosten enorm. En dan heb ik het nog niet eens over onze voedselvoorziening. Ook de eerste uitkomsten van onderzoek van Wageningen University & Research tonen dit aan.

De Europese Commissie had moeten wachten met het presenteren van de boer-tot-bordstrategie totdat de impactstudies klaar waren. Het excuus van de commissie is dat deze wel komen als de strategie wordt ingevuld met wetgeving. Belachelijk, wat mij betreft. Dat geeft je niet het recht in het wilde weg doelen te gaan stellen.

Daarom roep ik samen met collega-Europarlementariërs de commissie op om deze studies mee te nemen en het beleid dat volgt uit de strategie alleen te maken met wetenschappelijke onderbouwing. Inzet op innovatie, beschikbaarheid van alternatieven en een goed verdienmodel zijn hierbij onmisbaar.