Gezinspyjama's

Of ik nu kaas of kinderkleding verkoop: ik vind het allebei leuk. En zolang ik dat uitstraal, gaat de verkoop goed. Toch is er een belangrijk verschil tussen een boerderijwinkel en een winkel waar je spullen bij grote merken inkoopt. In een boerderijwinkel verkoop je een verhaal. Een verhaal over jouw leefwijze, over de producten die je zelf hebt gemaakt. Die op je eigen grond zijn bereid of gegroeid. Dat geeft net die extra glans.

Beide winkels trekken ook een ander publiek. In Weesp wordt momenteel een grote nieuwbouwwijk gebouwd (bijna drieduizend huizen!), die voor 80 procent zal worden bewoond door jonge Amsterdamse gezinnen. Tweeverdieners die hun huis in de hoofdstad goed hebben kunnen verkopen en dus flink wat te besteden hebben. Fijn voor de kledingwinkel, zéker met al die nieuwe kinderen en baby's.

En het heeft misschien weinig met de boerderij te maken, maar ik wil u toch vertellen over de laatste rage in modeland: de gezinspyjama. Daarbij gaan papa, mama en de kinderen slapen in dezelfde pyjama. Waarom? Voor de gezelligheid. En voor een knus wij-horen-bij-elkaargevoel. Met tassen vol lopen gezinnen de winkel uit. Ook voor mezelf en mijn dochter nam ik roze pyjama's – met panterprint – mee naar huis en vroeg Jurre of hij dezelfde in het grijs wilde.

'Wat denk je zelf', keek hij me aan met een blik die het midden hield tussen agressief en verbaasd. 'Zijn er echt mannen die vrijwillig zo'n pyjama aantrekken?' Ja. Maar dat is wel een ander soort man. Mannen zonder werkhanden, met luchtjes uit de fabriek. 'Stom dat ze meedoen aan zo'n marketingstunt en maar kopen om het kopen', vond Jurre. 'Daar wordt de aarde niet beter van.'
Ik dacht na. En landde weer met beide voeten op de grond.