Zorgplicht en de overheid

Column Melkvee Rudie Freriks 20 maa 2020 om 09:51uur

Deze week ben ik bij de Raad van State geweest. Eigenlijk het College van Beroep voor bedrijfsleven. Een bedrijf dat we hebben geholpen bij verplaatsing in kader van Natura 2000 is tussen elke regeling door gevallen.

De eerste plannen voor verplaatsing dateren uit 2013. In 2014 zijn de onderhandelingen zo ver gevorderd dat er een akkoord is. Maar dan begint het.

Om de verplaatsing mogelijk te maken moet er een beroep worden gedaan op een verplaatsingsregeling. Die moest opnieuw worden ingesteld. Voordat de provincie deze regeling klaar heeft én die goedgekeurd is door Brussel, is er anderhalf jaar verstreken. Pas eind 2015 mocht/kon de ondernemer zijn handtekening onder de overeenkomst zetten.

Intussen is de beruchte datum van 2 juli 2015 verstreken. Dit had onverwachte gevolgen. Waar in de oude situatie geen sprake was van grondgebondenheid, zou dat op de nieuwe locatie wel het geval zijn. En er is omgeschakeld van gemengd bedrijf (5.400 kilo ammoniak) naar een melkveebedrijf (ruim 1.000 kilo ammoniak). Dat telt allemaal niet.

Als een gewoon bedrijf zo met klanten omgaat, is politiek Den Haag in rep en roer

Rudie Freriks, melkveehouder in Luttenberg

Veestapel niet op peil

Op de oude locatie was de melkveestapel nog lang niet op het geplande peil van de nieuwe locatie. En dan wordt de ondernemer nog geconfronteerd met een korting. Het fosfaatreductieplan leidde zo tot hoge boetes.

Het bezwaar en beroep leidde eindelijk tot de zitting. De bezwaren zijn allemaal langs de uiterst beperkte juridische meetlat gelegd. Als je niet in een vakje past wordt alles afgewezen. Het verweerschrift van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland was ook bikkelhard. De uitspraak is nog onbekend.

Als een gewoon bedrijf zo met klanten omgaat, is politiek Den Haag in rep en roer en worden er grote woorden gesproken over zorgplicht. Hoe de politiek zelf omgaat met zorgplicht is op deze wijze onthutsend slecht.

Zorgplicht in het voedselsysteem

Een heel ander voorbeeld van tekortschieten in zorgplicht is dat ons voedselsysteem zo is ingericht dat je als boer gedwongen wordt aan steeds nieuwe eisen te voldoen, terwijl de markt niet verder komt dan altijd de laagste prijs. De politiek laat het hier ook afweten.

De lange weg tussen boer en supermarkt leidt tot lage prijzen voor de boer. Agractie gaat op 21 maart aandacht vragen voor het te grote prijsverschil. We gaan ons product in het winkelcentrum tegen boerenprijs verkopen.