Onderzoek naar verdienmodel voor lisdoddeteelt

Tijdens het onderzoek wordt onder andere gekeken naar welke volumes haalbaar zijn, wat de inplant- en oogstmethoden zijn en wat het uiteindelijk oplevert.

'De haalbaarheid in de praktijk is belangrijk. Hoeveel volume kun je leveren van welk type grond', zegt Eddy Wymenga van onderzoeksbureau Altenburg & Wymenga woensdagmiddag tijdens een bijeenkomst van Better Wetter in Feanwâlden. Doel van het project is een beter, gezonder en duurzamer watersysteem in het veenweidegebied in Noordoost-Friesland.

Sinds drie jaar worden proeven op terrein van natuurorganisaties en bij boeren gedaan met de teelt van lisdodde. Natte teelten kunnen een nieuwe economische activiteit in natte gebieden zijn, maar worden niet de vervanger van de melkkoe, benadrukt Wymenga.

Lisdoddeteelt niet concurrerend

'Als je naar de grondprijs kijkt, dan weet je dat de teelt lang niet concurrerend is. Het gaat erom dat we iets in handen hebben waarmee de gewone boer niet meer uit de voeten kan. Dat willen we op duurzame wijze exploiteren. Als er een goed verdienmodel is, is dat interessant.'

Vijftig platen zijn inmiddels aan de interieurbranche verkocht. Daar worden onder andere meubels van gemaakt. 'Het is goed om het verhaal te vertellen', stelt Wymenga. Maar volgens de onderzoeker moet vooral ook gekeken worden naar de afzet van bulkproducten.

Enkele bouwbedrijven tonen interesse. Zo onderzoekt Bouwgroep Dijkstra Draisma de mogelijkheden van lisdodde als isolatiemateriaal. 'Cellulose-isolatie halen we uit Europa. Dat is van de zotte. Lisdodde is een lokaal product. Het bespaart energie en we kunnen circulair bouwen', zegt Coen Verboom van Dijkstra Draisma. Hij rekende uit dat van een hectare lisdodde ongeveer twintig tot veertig woningen van isolatiemateriaal kunnen worden voorzien.

Tekst gaat verder onder video.

Haken en ogen

Schapenhouder Albert van der Ploeg doet mee aan de proef. Hij ziet nog wel wat haken en ogen. 'De locatie moet geschikt zijn. Ik heb er een hekel aan als mijn grond verreden wordt. Tijdens de oogst heb ik daar bovenop gezeten.'

Bovendien is er nog een knelpunt in de regelgeving, want het onder water zetten van land ziet RVO.nl als niet-beteelde oppervlakte. 'En dan zijn de boeren hun hectaretoeslag kwijt. Daar moeten we heel goed om denken, gaf de schapenhouder LTO Noord mee.

Daarnaast moet worden voorkomen dat een toerist de grootschaliger lisdoddeteelt als 'landschapspijn' ervaart. 'Daar worden boeren op aangekeken. 20 hectare lisdoddeteelt is geen weide met vee.' Ten slotte raadt Van der Ploeg de partijen aan boeren bij het product te betrekken. 'Wil je dat ze lisdodde gaan telen, dan moeten ze ook weten wat het eindproduct wordt. Het is van groot belang dat ze trots kunnen zijn op dat product.'