Van werken in lab naar verzorgen van varkens

De corebusiness van Johan (43) en Marlies (38) Jacobs is het fokken en verkopen van TN70-gelten. De bijproducten van de fokkerij werden voorheen slachtrijp gemaakt in een voergeldstal op afstand. Die stal zou op termijn verdwijnen via de inmiddels beëindigde stoppersregeling. Johan Jacobs sorteerde daar tijdig op voor.

'Koppels met grofweg 95 procent beertjes en 5 procent uitgeselecteerde fokgelten afzetten op de markt voor vleesbiggen zou ons flink wat rendement kosten', zegt Jacobs. 'Bovendien was er al langer de wens om ooit een gesloten kernfokbedrijf te maken. Daarom hebben we de volgende stap in de bedrijfsontwikkeling versneld in gang gezet.'

Die stap was uitbreiden met een nieuwe vleesvarkensstal voor 1.900 dieren. De procedures werden soepel doorlopen, mede door de positief verlopen informatieavond voor de buren. Waarschijnlijk hebben ook de uitstraling van het bedrijf, het keurige erf en de transparante manier van ondernemen daar een rol bij gespeeld.

Maatschappelijke positie

'We zitten als varkenssector in een maatschappelijk lastige positie, maar als individuele varkenshouder moet je het wel in je eigen omgeving doen. Dat betekent netjes werken, op verzoek mensen je bedrijf laten zien en beroepstrots uitstralen', vinden Johan en Marlies Jacobs. 'Maar ook sociale aspecten tellen mee, zoals vrijwilligersinzet bij lokale verenigingen.'

Met de bedrijfsuitbreiding kregen de varkenshouders ook te maken met de factor arbeid. Al het werk in de fokkerij wordt verricht door Johan Jacobs en twee medewerkers. Zij hebben er hun handen vol aan. Marlies Jacobs zorgt voor het gezin en werkt drie volle dagen per week als laborant bij MSD Animal Health in Boxmeer. Samen sparden ze over de verschillende opties om het arbeidsplaatje in te vullen.

Uiteindelijk viel de beslissing dat Marlies Jacobs haar baan buitenshuis op zou zeggen. 'Het opgeven van mijn passie voor het laboratoriumwerk is best wel lastig geweest voor mij. Het werken in een grote groep collega's in een dynamische omgeving moest ik inruilen voor een vrij eenzaam bestaan in een stal, ook al is die gevuld met leuke dieren.'

Vrijheid

De vrijheid en de ideale combinatie met het gezinsleven gaven Jacobs uiteindelijk de doorslag om er vol voor te gaan. 'Ik wil er altijd kunnen zijn voor onze kinderen van 9 en 11 jaar.'

In sneltreinvaart verrees de vleesvarkensstal aan de zijkant van het bedrijf. De stalgevels zijn keurig op elkaar afgestemd. Een lichtstraat zorgt voor daglichttoetreding in de afdelingen en de stal is voorzien van led-verlichting. Verse lucht komt goed verdeeld bij de varkens terecht via een plafond met steenwolcementplaten. De dieren krijgen drie keer daags een mix van mengvoer en water in de lange troggen.

Omdat het houden van vleesvarkens echt iets anders is dan het opfokken van gelten, heeft het echtpaar gekozen voor veiligheid. 'Het risico van het werken met vloeibare en droge bijproducten hebben we bewust afgehouden', zegt Johan Jacobs. 'Als we het sturen op efficiënte en hoge groei in de vingers hebben, kunnen we altijd nog besluiten om de voerkosten verder te verlagen.'

Natuurlijk was de nieuwe tak van sport even wennen voor de varkenshouders. Marlies Jacobs moest het nieuwe werken in de vingers krijgen in de stal, met rood schoeisel en rode bedrijfsmaterialen. 'Johan en diverse adviseurs hebben mij de kneepjes van het vak bijgebracht. Zo stelt het strooien van een luzernemix mij in staat om de dieren goed te kunnen controleren. Bovendien is het prettig werken met de sociale en nieuwsgierige TN70-varkens. Zeker als ze gezond zijn en het draait als een tierelier.'

Topprestaties

De prestaties van het eerste jaar fokkerijbijproducten slachtrijp maken zijn top. De varkens groeien gemiddeld maar liefst 985 gram per dag. De voerconversie van 2,30 is extreem laag en de uitval zit onder de 2 procent. Dat zijn uitstekende scores voor een beginnend varkenshouder. 'De dieren worden hier in de watten gelegd en dat betalen ze op die manier terug', zegt Marlies Jacobs.

'Maar we zijn wel secuur op structuur en hygiëne.' Elke afdeling die leeg komt, wordt grondig schoongemaakt en ontsmet. Daarna gaat de deur een week op slot. Een dag voor het opleggen draait Jacobs de vloerverwarming open en strooit ze zaagsel over de dichte vloeren. Een heteluchtkanon wordt ingezet.

De biggen van 21-22 kilo voelen zich direct welkom in de vreemde maar comfortabele omgeving. Ze krijgen meteen hun eerste portie brij en groeien ongestoord door. Alleen in verzamelhokken ontstaan soms rangordegevechten. Met extra afleiding en aandacht sust Jacobs de gemoederen. 'We behandelen de varkens als topsporters. Die moeten ook optimaal verzorgd worden om maximaal te kunnen presteren.'