Aan het werk met visies

In 2018 zijn veel visies en plannen in de steigers gezet: kringlooplandbouw, klimaatakkoord, Deltaplan Biodiversiteitsherstel. In 2019 zullen stukjes van deze plannen op onze bedrijven gerealiseerd moeten worden. Voor boeren en tuinders zijn daarbij twee zaken cruciaal: is het nuttig wat van hen wordt gevraagd en kunnen zij de kosten terugverdienen in de markt?

Wat we nu zien, is dat er alleen maar wordt geschoven met geld. Een boer die iets meer doet, krijgt iets meer of betaalt iets minder voor een dienst. Het geld daarvoor wordt in feite gehaald bij zijn collega die (nog) niet meedoet. En veel niet-agrarische organisaties hebben onze GLB-gelden al drie keer verdeeld voor hun respectievelijke stokpaardjes.

Als ik dan onder de kerstboom lees van gerespecteerde wetenschappers dat de vrije markt niet werkt voor boeren en tuinders of dat een deel van onze klimaatplannen (van het gas af en elektrificeren) geen winst oplevert, dan baart mij dat zorgen. En wanneer beslissers met een inkomen van drie keer modaal voor een gezin met een modaal inkomen bepalen dat die voor veel zaken wel meer zullen betalen, gaat dat niet gebeuren.

Ik eindig met de woorden van Hans Huijbers in het eindejaarsnummer: 'Een visie zonder realiteitsgehalte blijft een droom.'