Familie Dezaire boert na omschakeling relaxter

Maurice (47) en Clemence (45) Dezaire uit Hulsberg hebben vierhonderd biologische melkgeiten. 'Mijn ouders hadden koeien, maar omdat de geitenmelkmarkt er qua prijzen in 1996 veel beter uitzag, besloten Clemence en ik geiten te gaan melken', zegt Maurice Dezaire.

In eerste instantie gebeurde dit twee jaar lang op de oude locatie in het dorp Hulsberg, waar zijn ouders de boerderij hadden. Daarna werd op de huidige locatie even buiten Hulsberg een compleet nieuw geitenbedrijf gebouwd. Gelijk met het opzetten van de geiten verhuisde de familie naar de nieuwe boerderij.

Pionieren

Het was voor de familie enorm pionieren in die begintijd. 'Erg veel deskundigheid wat geiten betreft was er in de jaren negentig in deze regio niet. Ook niet bij de mengvoerbedrijven', aldus Dezaire.

De geitenhouder ondervond onder meer problemen met het samenstellen van een smakelijk rantsoen. Hierdoor stond ook de gezondheid van de dieren onder druk. De fokkerij ging ook niet makkelijk door onder meer een gebrek aan goede dekbokken. 'Het is voor ons in die jaren een hele zoektocht geweest om alles naar wens te krijgen.'

Na die beginjaren hebben het toenmalige Cehave Landbouwbelang en de dierenarts de familie geholpen om hun geitenmelkerij verder op de rit te krijgen.

Q-koorts

Tot overmaat van ramp kreeg het bedrijf in 2009 met Q-koorts te maken. Ongeveer de helft van de 550 geiten werd geruimd. De resterende helft werd gevaccineerd en er mocht niet meer mee gefokt worden. Het bedrijf ging volledig op slot. 'We hebben in die tijd een jaar lang op de automatische piloot geleefd.'

Ondertussen dachten de geitenhouders na over de toekomst. Ze besloten na de opheffing van het slot op hun bedrijf biologisch te worden en een tweede tak erbij te nemen om het risico te spreiden, ook omdat de melkprijzen in de gangbare geitensector op dat moment bedroevend slecht waren. Uiteindelijk kozen de ondernemers als tweede tak voor een zorgboerderij voor ouderen.

Gezinsbedrijf

Voor de geitenhouders omschakelden, spraken en rekenden ze alles goed door met hun adviseurs. Clemence Dezaire: 'We wilden wat de geitenhouderij betreft een gezinsbedrijf blijven zonder personeel. Voor de zorgtak hebben we nu wel personeel. Daar ontkom je niet aan.'

Eind 2011 mocht de familie weer geiten aankopen. 'Dat hebben we gedaan bij collega's die Q-koorts-, CL- en CAE-vrij waren', vertelt Maurice Dezaire. Nadat de gehele geitenstapel was ververst, kwam de familie uit op vierhonderd biologische geiten in 2013. 'We waren blij dat we er maar vierhonderd aan hoefden te kopen, want geiten waren in die tijd peperduur.'

25 hectare

De familie had van oudsher 25 hectare land. Dat is precies genoeg voor een bedrijf met vierhonderd biologische melkgeiten. Wat wel een flink verschil is met voorheen wat betreft de graan- en maisteelt: Dezaire moet op tijd schoffelen om het onkruid onder de duim te houden. Hij heeft het aantal geiten afgestemd op het aantal vierkante meters staloppervlak, minimaal 1,5 vierkante meter per geit.

Wat de ondernemer ook duidelijk ziet nu hij is omgeschakeld, is dat hij gezondere geiten heeft dan in de tijd dat hij een gangbaar bedrijf had. 'Dat komt vooral omdat ik veel minder krachtvoer geef dan collega's met een gangbaar bedrijf. Die voeren gemiddeld zo'n 80 procent krachtvoer tegen de maximaal 40 procent krachtvoer die ik geef in het rantsoen.'

Hierdoor krijgt Dezaire wel iets minder melk per geit, zo'n 1.000 kilo per jaar, maar de levensduur van de geit ligt hoger.

Gemoedelijker

Een ander belangrijk punt vindt Dezaire dat hij als biologisch geitenhouder gemoedelijker boert. 'Zoals nu heb ik zo'n 11 hectare gras te drogen liggen, maar toch voelt het relaxter dan voorheen. Dat komt omdat je als gangbare geitenhouder in alles het maximum zoekt en als biologische geitenhouder zoek je in alles het optimale evenwicht.'

De geitenhouder is blij dat hij nu, na vier jaar, steeds meer dat optimale evenwicht weet te vinden, ook doordat hij steeds meer specialistische kennis heeft.

Contact

Al gaat alles goed momenteel, wat Dezaire nog wel mist, is het onderlinge contact tussen geitenhouders in de regio. 'Nu is er onderling erg weinig contact. Dat komt wellicht ook door de enorme variëteit aan geitenhouders hier. Bij ons gaan de geiten naar buiten en bij gangbare collega's niet. Er is al eens geprobeerd om een studieclub op te zetten, mede met hulp van de LLTB, maar dat is nog niet gelukt. Wij zouden de LLTB willen vragen om toch nog eens te proberen zoiets op te zetten.'