Van horecadier tot kalverhouder

Rudi Antens (33) heeft na de mavo verschillende studies uitgeprobeerd, maar iedere keer wist hij na een jaar: dit is het niet. Uiteindelijk kreeg hij een vast contract op het recreatiepark in Ulicoten, wat toentertijd zijn vakantiebaan was. Hij besloot zijn horecapapieren te gaan halen en was vanaf dat moment mede verantwoordelijk voor alle horeca op het park.

Bij de kalverhouderij van zijn ouders lag op dat moment niet zijn interesse. Af en toe hielp hij als het nodig was, maar hij zag zichzelf absoluut niet als opvolger. Toen zijn oom, ook kalverhouder, eind 2007 aan hem vroeg om bedrijfsvoerder te worden, werd het zaadje tot kalverhouder geplant. Een aantal jaren verzorgde Antens de kalveren van zijn oom, voor en na zijn werk op het recreatiepark.

In 2009 stelde zijn vader de belangrijke vraag: kies je voor de kalveren of het recreatiepark? Dat zette hem aan het denken en in overleg met zijn vrouw Yvette maakte hij de keuze om 100 procent voor het ondernemerschap te gaan. Nadat bleek dat het geen optie is om het bedrijf van zijn oom over te nemen, bekeek hij met zijn vader de mogelijkheden op het ouderlijk bedrijf. Nu, zeven jaar later, is hij door en door ondernemer, is het aantal dieren verdubbeld naar 1.440 en staat het bedrijf er piekfijn bij.

Overnameplan

Het bedrijf staat in Baarle-Nassau, daar wonen zijn ouders nu. Rudi, Yvette en hun drie kinderen wonen in Chaam. Ook de woonsituatie is meegenomen in het overnameplan. Het huis in Chaam werd na vijf jaar verkocht, volgend jaar verhuist Rudi met zijn gezin naar de boerderij. Zijn ouders vertrekken dan naar hun nieuwe huis.

'Mijn ouders en ik blijven in maatschap tot de top van de investering eraf is', stippelt Antens de bedrijfsroute uit. 'Ik verwacht dat Yvette en ik over vijf tot zeven jaar het bedrijf over kunnen nemen.'

In de jaren die volgen is het vooral zaak om een economisch gezonde fundering te leggen. Ook daar wordt nu al aan gedacht. Zoveel mogelijk investeren ze nu in de stallen, zodat de kosten door meerdere schouders gedragen worden.

Handje helpen

Aangezien Antens het bedrijf nu met zijn ouders runt, valt er na de overname veel arbeidskracht weg in het bedrijf. Personeel in dienst nemen is niet zo gemakkelijk, volgens hem.

'Soms komen er wel vrienden een handje helpen, bijvoorbeeld tijdens de eerste dagen van een nieuwe groep kalveren. 's Avonds sluiten we dan gezellig af met een biertje. Als ik op vakantie ga, zorg ik dat er een bedrijfshulp is voor mijn vader. Als we mensen inschakelen, dan is dat alleen maar voor een korte periode. Ik zou in de toekomst eerder kiezen voor automatisering dan voor vast personeel.'

Antens richt heel bewust zijn blik niet alleen op het bedrijf. 'Het is belangrijk dat je jezelf niet afsluit van de rest van de wereld, alsof je op een eiland zit. Dan weet je niet wat er om je heen speelt. Waar ik ook graag mijn energie in steek is de Coöperatie Duurzame Energie-keten de Baronie, die we hebben opgericht met kalverhouders. En de Agrarische Natuur Vereniging (ANV), daarbij betrekken we een notaris, Rabobank en ZLTO als adviespartijen.'

De kalverhouders die hieraan deelnemen hebben als doel om energie neutraal te worden. 'We zijn lokaal met partijen in overleg om samenwerkingen tot stand te laten komen. En we hebben 3 hectare wilgen aangeplant om zelf in ons hout te kunnen voorzien voor onze biomassaketels. Dit doen we natuurlijk om de prijs-kwaliteitverhouding onder controle te houden, maar ook om ons steentje bij te dragen aan het milieu.'

Leidraad

Antens heeft een helder bedrijfsplan voor ogen. 'Ik heb een duidelijk plan uitgestippeld en daar wijk ik niet zo maar van af. Ik maak me eigenlijk niet zo snel druk. Ik zeg heel vaak: 'Alles komt goed.' Mocht ik me druk maken, dan zou dat eerder op het gebied van ons gezin of mijn relatie zijn. Daar moet je namelijk ook iedere dag bewust aan werken.'

De financiële situatie is voor hem wel de leidraad. 'Ik wil uiteindelijk een mooi pensioen overhouden en onze kinderen goed kunnen onderhouden en bieden wat ze nodig hebben. Het is belangrijk om daar ook realistisch naar te kijken. Maar ook dat is nog niet het belangrijkste, heb ik geleerd uit mijn omgeving, dat is namelijk gezondheid. Als ik dat zou kunnen afkopen, dan wist ik het wel.'