'Natuurinclusieve boeren! Wie zijn dat?'

Wij moeten dus op zoek naar een landbouw die de beste kansen biedt voor de natuur. Er zijn dan meerdere wegen die naar Rome leiden. Je kunt kiezen voor landbouw met een lage milieu-impact per hectare grond, zoals biologisch en extensief boeren. Je gebruikt dan je grond voor zowel voedselproductie als natuurelementen.

Je kunt ook kiezen voor landbouw met een zo laag mogelijke milieu-impact per kilo voedsel. In dat geval zijn de bedrijven met een hoge, efficiënte productie op zo weinig mogelijk grond het meest 'natuurinclusief'. Er blijft zo immers meer ruimte over voor natuur.

Helaas wordt de discussie in Nederland geregeld te nationalistisch gevoerd. Nederlandse boeren moeten produceren voor de Nederlandse markt en de export van voedsel moet worden beknot. Deze instelling zien we vooral bij bestuurders die met 'natuurinclusief' eenzijdig kijken naar de extensieve landbouw.

Bestuurders die de voedselproductie vooropzetten en die beschouwen als een internationale verantwoordelijkheid, wijzen dan weer op de noodzaak van intensieve en efficiënte productiemethoden. Voedselproductie en natuur beide op de plekken waar dat het beste kan.

Ervoor zorgen dat mensen in alle landen voldoende te eten hebben, is een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Dat geldt overigens ook voor de zorg voor de Europese en wereldwijde biodiversiteit. De discussie over wat 'natuurinclusief' inhoudt, moet dan ook genuanceerd worden gevoerd.

Daarbij moeten wij in de eerste plaats over de landsgrenzen heen kijken. Ook al omdat het niet mogelijk is met extensieve landbouw de Nederlandse bevolking, laat staan de wereldbevolking, te voeden. In dat geval zouden wij voor de voedselproductie óók de natuurgronden nodig hebben.

Volgens het Compendium voor de Leefomgeving (2017) heeft de Nederlandse bevolking 10,44 miljoen hectare grond nodig om in alle behoeften te voorzien (voedsel, papier, hout, kleding, biobrandstoffen). Terwijl we maar beschikken over 3,3 miljoen hectare, waarvan iets meer dan de helft landbouwgrond.

Natuurexclusief boeren is een mondiaal vraagstuk van ruimte voor voedselzekerheid en biodiversiteit. Dit vraagstuk mag niet eenzijdig worden benaderd, zoals nu voortdurend gebeurt. Voor een optimale balans zijn zowel intensieve als extensieve voedselproducenten hard nodig. Hoogproductieve, efficiënte bedrijven – zoals de varkens- en pluimveehouderij – nemen een aanzienlijk deel van de voedselproductie voor hun rekening.

En dat op een minimaal areaal aan grond. Juist daardoor is er ruimte voor extensieve bedrijven met extra biodiversiteit en voor natuur. Intensieve en extensieve bedrijven hebben elkaar hard nodig voor een goede balans! Ik wens de landbouw een betere samenwerking toe en blijf me daarvoor inzetten.