'Wie verrijkt zich aan dure voedselprijzen?'

Dit bericht stond onlangs op de website van de Telegraaf. Zodra ik het las, moest ik even aan mijn voorhoofd voelen of de koorts niet had toegeslagen. Na nog eens in mijn arm te hebben geknepen, bleek ik toch goed wakker en helder te zijn. Ik kan niet anders concluderen dat iemand weer de klok heeft horen luiden zonder te weten waar blijkbaar de klepel hangt.

De graanprijzen, waaronder de prijs van gerst, zijn voor zover ik weet zo ver gedaald dat het Britse biertje om die reden eerder 3 pond goedkoper zou moeten zijn dan 2 pond duurder. Het zoveelste fake news, om de woorden van aankomend president van de Verenigde Staten Donald Trump maar weer eens aan te halen.

De indruk wordt hiermee opnieuw gewekt dat het geld dat consumenten betalen voor duurder voedsel, rechtstreeks in de zakken van de boeren terechtkomt. Dat dit niet het geval is, mag duidelijk zijn. Ook krijg ik niet de indruk dat de koffiebonenboer uit Costa Rica gouden tijden beleeft sinds een pak koffie in de westerse supermarkten drie keer zoveel moet kosten.

Het is een wereldwijd probleem dat het basisvoedselpakket de laatste jaren erg duur is geworden. Het beleid was toch om dit te voorkomen? Landbouwproducten vallen blijkbaar buiten de inflatiegevoelige groep. Althans, voor de telers zelf. Helaas voor mij geen 1.200 euro per ton voor het graan als uitbetalingsprijs. Die heb ik wel nodig om mijn productielijn enigszins up-to-date te houden.

Een kilo gerst brengt vandaag de dag nog steeds hetzelfde op als in de tijd dat we 70 cent voor een biertje moesten neertellen in de plaatselijke kroeg. Ook zijn de productieopbrengsten sindsdien niet vele malen over de kop gegaan. Iemand moet zich dus nu waarschijnlijk schandalig verrijken aan het dure voedsel en dan zeg ik het nog netjes.

Nu de tussenhandel zelf ook steen en been klaagt, moet het de overheid zelf wel zijn die garen spint bij de huidige situatie. Ik begin er dan ook aan te twijfelen of we nog alleen met inflatie te maken hebben en of dit misschien niet de afrekening is die we mogen betalen voor de coronatijd die we nu enkele jaren achter de rug hebben.