Vraag naar goed gebruiksvee door duur slachtvee

De prijzen voor gebruiksvee en slachtvee blijven ook aanhoudend goed verwacht van Derk-Jan Kuenen, veehandelaar en voorzitter van de sectorcommissie rundveehandel binnen Vee & Logistiek Nederland. ‘Naar goede dieren blijft vraag. Dat is inherent aan de goede economie. Internationaal is er ook veel vraag naar slachtvee.’

Volgens handelaren leidt die vraag naar slachtrunderen tot een hogere vraag naar gebruiksvee. Door hoge vleesprijzen is het gewonere segment rundvlees, zoals gehakt, goed aan de prijs. Slachterijen kunnen daardoor een hogere prijs voor vee betalen.

Meer slachtcapaciteit

Wat ook speelt is dat slachterijen de capaciteit hebben uitgebreid terwijl de rundveestapel krimpt. Om efficiënt te slachten, willen ze de slachthaken zoveel mogelijk vol hebben. Daardoor zijn de prijzen voor slachtvee al het hele jaar stabiel.

De vraag van slachterijen zien we ook terug in de aantallen van in Nederland geslachte dieren. Dit is tot en met week 41 met 10.518 ongeveer 500 dieren per week meer dan het jaar ervoor.

Door de hoge prijzen wordt het ook interessant om runderen om te ruilen. ‘Een vaars aankopen kost pakweg 2.300 euro. Een zware koe met een slachtgewicht van 380 kilo brengt 2.000 euro op. Dan kan een veehouder ervoor kiezen die zware koe weg te doen en een vaars te kopen. Voor die 300 euro verschil kan hij zo weer een tijd melken’, rekent een handelaar voor.

Vaarzen uit Denemarken

Door het beperkte aanbod uit eigen land is vee uit Denemarken in trek. Verschillende handelaren halen vaarzen en tweedekalfs Holstein-koeien uit dat land.

In Denemarken is het aanbod groter dan in Nederland. Melkveehouders daar houden meer drachtig vee aan voor export. Doordat ook daar het blauwtongvirus heerst, kunnen ze die dieren nu niet meer kwijt. Ze laten de koeien daarom afkalven om ze als gebruiksvee op de markt te brengen.

Minder jongvee

De vraag naar gebruiksvee komt ook doordat melkveehouders, mede door de fosfaatrechtenregelgeving, weinig jongvee hebben aangehouden. Jongvee opfokken kost immers fosfaatrechten.

‘Stel dat een boer jaarlijks 25 procent van zijn melkveestapel wil vervangen, dan fokt hij hiervoor jongvee op. Wanneer het vervangingspercentage door omstandigheden 30 tot 35 procent wordt, komt die boer koeien te kort’, licht Kuenen toe.

In het afgelopen jaar leidde blauwtong op bedrijven tot verhoogde uitval. Die wordt vervolgens aangevuld door aankoop van vee. Kuenen merkt ook daarbij dat het aanbod in Nederland beperkt is. ‘Er stoppen weliswaar veehouders, maar hun koeien zijn snel verdeeld. Bij een stopper met tweehonderd koeien gaan grofweg zeventig naar de slacht, de rest wordt verkocht aan andere melkveehouders.’

Export drachtige vaarzen

De export van drachtige vaarzen verloopt moeizaam, ziet de sectorcommissievoorzitter. ‘Er is wel wat export naar landen waarvoor geen blokkade geldt vanwege het blauwtongvirus. Maar het verschilt per week welke landen ons exportvee willen hebben. Daarbij is het in de praktijk lastig om de vaarzen over de grens af te zetten.’

Kuenen benadrukt dat exportvaarzen en gebruiksvee twee totaal verschillende markten zijn. ‘Melkveehouders die gebruiksvee kopen, willen geen exportvaars die drie maanden drachtig is. Dan moeten ze nog een aantal maanden wachten voordat ze kunnen melken. En ze lopen risico’s rond afkalven. Melkveehouders willen koeien die meteen melk geven.’