'Niet afwachten, maar aan de slag met wat wel mogelijk is'

Klopman is optimistisch ondanks dat de provincies inmiddels al geruime tijd in het ongewisse zitten over wat het nieuwe kabinet-Schoof nog wil met het platteland. Het wachten is op een uitgewerkt regeerakkoord. 'Dat maakt veel zaken tot nog toe onzeker, maar ik heb nog steeds hoop dat er meer duidelijkheid en perspectief komt', stelt de BBB-gedeputeerde.

Willen luisteren in plaats van dingen doorduwen, dat noem ik eigentijds bestuur

Jan Klopman, BBB-gedeputeerd in provincie Flevoland

Wat verwacht u van het nieuwe kabinet?

'De heikele punten die moeten worden opgelost, zijn in mijn ogen de situatie rond de PAS-melders, de landelijke plaatsingsruimte voor mest – alhoewel er in Flevoland een tekort is – en de invulling van het landelijk gebied via het Flevolands Programma Landelijk Gebied (FPLG).'

'Wat dat laatste betreft: in het hoofdlijnenakkoord is fors gesneden in de transitiegelden, terwijl wij als provincie al waren gestart met de uitwerking van de plannen. Dat was op verzoek van de rijksoverheid, daar horen dan ook de middelen bij. Er is door ons een bedrag genoemd, maar naar verwachting wordt het veel minder. Hoeveel precies moet rond Prinsjesdag nog blijken.'

Wat blijft er nu dan over?

'Veel is bestaand beleid, dus daar gaan we sowieso mee door. Onze doelen blijven staan; in Flevoland werken we aan een toekomstbestendige landbouw en aan meer biodiversiteit. We proberen beide doelen zo veel mogelijk met elkaar te verbinden. Ik ben ervan overtuigd dat de agrarische sector en de natuur bij elkaar horen en met mij denken anderen er net zo over. Maar de polders in Flevoland zijn aangelegd voor landbouw, dat blijft voor ons voorop staan.'

Wat houdt een toekomstbestendige landbouw voor u eigenlijk in?

'Wat je daar voor nodig hebt, daar zijn we over in gesprek met betrokken organisaties. Maar ook met agrariërs zelf, via een dialoog in het kader van onze provinciale visie op landbouw die nu in de maak is.We doen dat samen met de verschillende landbouwsectoren. Dat is de laatste maanden ook gebeurd in de drie 'landbouwcafés' die we hebben gehouden.'

'Die bijeenkomsten waren top. Van de circa driehonderd deelnemers bestond iets minder dan de helft uit boeren, ook waren er inwoners en andere betrokkenen. Men is bereid naar elkaar te luisteren en dan blijkt dat er niet veel verschil in zit in elkaars standpunten.'

Wat als er geen steun is vanuit Den Haag? Gaat u dan stampij maken of alleen door?

'Met de vuist op tafel slaan werkt niet zo. Maar we gaan zeker wat doen. Daarom zijn we ook in gesprek met boeren, de beheerders van natuurterreinen en het waterschap. Het valt allemaal binnen de aanpak vanuit het FPLG. Zij moeten aangeven waar het in hun ogen heen moet en wat wel of niet kan. Dat gebeurt al in een gebiedsproces aan de oostkant van de Noordoostpolder of in een project als De Lelystadse Boer.'

'Waar we kunnen, blijven we dat soort processen als provincie faciliteren. Dat kan bestaan uit het heel simpel huren van een zaaltje tot het oppakken van de doelen. En als het past binnen ons beleid, gaan we ook kijken of er geld voor is te vinden.'

We horen de laatste tijd nog maar weinig over dat gebiedsproces in de Noordoostpolder, daar waar toch de meeste stikstofdruk is in Flevoland. Hoe komt dat?

'Een broedende kip moet je niet storen. Wat wij merken is dat er wel enthousiasme is om het proces in te gaan, ook bij boeren in het gebied. We hebben daarin als provinciebestuur de omslag gemaakt van praten over naar praten met. Dat werkt. Dat het nu wat trager gaat, heeft met de landelijke situatie te maken.'

Zit het u dwars, dat u tussen twee vuren zit: een rijksoverheid die van alles wil en een sector die niet zomaar van alles kan of wil aanpassen?

'We zijn een tussenbestuur, dus die rol is voor ons logisch. We krijgen van de regering dingen opgelegd die we moeten uitzetten. Het betekent veel uitleggen en proberen miscommunicatie te voorkomen. Dat is soms spannend, of liever gezegd uitdagend. Wij proberen de doelgroepen van dat beleid gemotiveerd te houden door met hen in gesprek te gaan en te letten op de samenhang en integraliteit.'

Bijvoorbeeld over de provinciale visie op landbouw?

'Ja, dat is een van de manieren om te kijken wat er in de ogen van in dit geval de agrarisch ondernemers wel kan. We luisteren naar hun ideeën en proberen daar vervolgens ook mee verder te gaan. Zo steken we tijd en energie in de mensen die vooruit willen. Dat is het proces waar we voor gekozen hebben. Als we het allemaal zelf zouden afkaderen, waar praten we dan over?'

'Overigens zijn dat niet alleen de boeren zelf, maar in totaal elf vertegenwoordigende organisaties, terreinbeheerders, gemeenten en het waterschap. Bij het inzetten van een transitie van het platteland is onze opzet om eerst naar buiten te gaan om te onderzoeken waar we het over moeten hebben, in plaats van het zelf af te bakenen. Je kunt dat zien als de invloed van de BBB, maar ik noem het liever eigentijds bestuur; willen luisteren in plaats van dingen doorduwen.'

Wat raadt u de boeren aan?

'Mijn advies is om vooral in overleg te blijven. Zo lang je praat, zijn er mogelijkheden. Ik raad ondernemers dan ook aan om elkaar op te zoeken en als sector met één mond te spreken. Dat maakt je veel sterker. En zoek daarnaast de verbindende factor op in wat je wel kunt bereiken. Dan gaan al die andere dingen ook gemakkelijker.'