Recensie: rommedoe, murnong en skerpikjøt mogen niet worden vergeten

De Britse schrijver en voedseljournalist Dan Saladino reisde de wereld over op zoek naar dit soort zeldzame en bedreigde voedselsoorten. Hij bezocht boeren in uithoeken van de wereld, sprak met wetenschappers, en proefde ontelbare gerechten bij traditionele koks, bakkers, slagers en inheemse volkeren. Zijn ervaringen heeft hij gebundeld in het boek 'Eating to extinction', dat in 2021 in het Engels is verschenen. Sinds kort is bij Mazirel Pers de Nederlandse vertaling verkrijgbaar met de titel 'Eten tot het op is', aangevuld met enkele Nederlandse voedselsoorten.

In het boek behandelt Saladino zowel wilde als geteelde gewassen, vlees en vis, fruit, maar ook gerechten als kaas, zoetwaren en alcoholische dranken. Zo lezen we over een kleine karmozijnrode peer uit het westen van Engeland, over wilde boskoffie uit Ethiopië en over ons eigen Lakenvelder-rund.

Inzicht in geschiedenis

De schrijver weet het verhaal van deze voedselsoorten boeiend en beeldend op te schrijven. Daarbij geeft hij inzicht in de geschiedenis en de reden waarom deze planten, dieren en gerechten bijna zijn verdwenen. Ook geeft hij aan waarom deze soorten de moeite van het redden waard zijn. Niet voor niets is de subtitel van de uitgave: 's Werelds meest zeldzame voedselsoorten en waarom ze niet verloren mogen gaan.'

Daarmee is ook de boodschap van het boek benoemd. Saladino maakt zich zorgen over het verlies van agrarische biodiversiteit, de creatie van uniforme gewassen en de bundeling van marktmacht. Hij krijgt daarin steun van wetenschappers en bestuurders van grote bedrijven. Hij noemt voorbeelden zoals de zaadproductie die grotendeels in handen is van vier bedrijven en de varkensproductie die van China tot de VS is gebaseerd op de genen van één varkensras.

Risico

'Een wereldwijd voedselsysteem dat slechts afhankelijk is van een kleine selectie van planten loopt een groter risico om te bezwijken onder ziekten, plagen en klimaatextremen', schrijft Saladino.

De schrijver laat met zijn boek weliswaar de alarmbellen afgaan, maar beschrijft ook de hoopgevende initiatieven om voedselsoorten en tradities te behouden. Dat maakt van dit boek een fascinerende en lezenswaardige reis door de historie van ons voedsel.