Van soldaat en kippenvanger naar legpluimveehouder

De jonge boer heeft een pittige tijd achter de rug. Na te zijn afgekeurd bij de Landmacht op een peesblessure, moest hij een paar maanden revalideren. Daarna pakte hij tijdelijk het werk op dat hij eerder deed: kippen vangen.

Zondervan had zich ingesteld op een carrière bij de Landmacht en wilde na de mavo onderofficier worden. 'Voor mij was dat een roeping die ik van jongs af aan had: het fysiek bezig zijn, de kameraadschap, gaandeweg iets bereiken. Door af te zien en discipline te ontwikkelen, leer je door te zetten, je karaktereigenschappen te erkennen en verantwoordelijkheid te ontwikkelen.'

Op het eerste gezicht lijkt Zondervan ook niet voor het boerenvak in de wieg gelegd. Hij noemt zichzelf niet erg technisch, heeft een mavodiploma – dus geen 'groene' agrarische opleiding – en is geboren en getogen in Leeuwarden als zoon van een NS-manager en een garagehouder. 'Behalve dat mijn ouders een tijdje een woonboerderij hadden in Friesland met wat geiten en kippen, heb ik dus geen agrarische roots.'

Dat Zondervan in april vorig jaar toch boer kon worden, is dan ook best bijzonder te noemen, vindt hij zelf ook. Omdat hij een relatieve buitenstaander is. Of toch eigenlijk ook weer niet, want op zijn achttiende rolde hij in het vak van kippenvangen.

'De eerste keer in zo'n stal was echt overweldigend. Ik dacht: 'Leuk, een beetje achter de kippen aanrennen.' Maar midden in de nacht in het donker met dieren en kratten sjouwen en ze op karren laden, ik wist niet wat me overkwam. Toch groeide ik er snel in en hadden we een hecht ploegje dat overal kwam, tot in Duitsland aan toe', legt Zondervan uit.

Zodoende leerde hij ook de pluimveehouderij goed kennen. Zondervan zag gaandeweg welke boer het goed deed en welke soms steken liet vallen. 'Het was zwaar werk, eigenlijk helemaal niet leuk om te doen. Maar door het teamwerk was het ook een mooie tijd. Wel dacht ik er nooit meer in terug te komen, omdat mijn toekomst bij de Landmacht lag.'

Toen Zondervan als onderofficier in opleiding werd afgekeurd, pakte hij na zijn revalidatie zijn oude beroep van het kippenvangen toch weer op. Tot hij vorig jaar werd benaderd door Hardeman Egg Group. Een investeerder die in Nederland en daarbuiten pluimveehouderijen overneemt of opzet.

Niet meer dan een puinbaan

'Ik werd gevraagd bedrijfsleider te worden op locatie nummer 20. Dit is een voormalig melkveebedrijf, omgebouwd tot biologisch leghennenbedrijf met twee stallen voor in totaal 48.000 dieren', zegt Zondervan. 'Toen ik ging kijken was het niet meer dan een puinbaan van twee in 2022 gesloopte stallen met nog een te renoveren stal en twee woonhuizen. De eerste maanden was het sjouwen en redderen, zorgen dat de bouw en installatie van het stalsysteem soepel verliepen.'

Op de locatie in Vries is inmiddels een splinternieuw houderijsysteem neergezet met twee stallen van 120 meter lang, vrije uitloop naar een binnen- en buitenren, een automatisch voersysteem, klimaatregeling met warmteterugwinning en een sorteeropstelling met pakrobot. In oktober vorig jaar kwamen de eerste kippen erin.

Zondervan noemt de nieuwe weg die hij insloeg zonder meer de juiste. 'Ik heb de afgelopen jaren duizenden uren doorgebracht in kippenstallen. Ik weet van mijzelf wat kan en wat niet kan en hoe ik het zou doen. Ik voel me hier op een biologisch bedrijf 100 procent op mijn plek. Ik kan hier iets doen waarvan ik denk dat ik er goed in ben. En ik voel mij boer, al ben ik dan geen ondernemer.'

Top 5 biologische legbedrijven

Met een legpercentage van 98 procent behoort het bedrijf in Vries volgens de afnemer tot de top bij de biologische legbedrijven in Nederland. Zondervan: 'Daar ben ik best trots op. Mijn doel is bij de top 5 te blijven horen en mij hier deels in te kopen.'

Een ronde door de stal met de nieuwbakken pluimveehouder laat zien dat je in een klein jaar heel wat praktijkkennis kunt bijleren. Het stalsysteem, de klimaatregeling en ook de voersamenstelling kennen nog maar weinig geheimen voor Zondervan. In de stal laat hij geroutineerd een kip door zijn handen gaan. Hij keurt het verendek en de vleugelspieren en kijkt naar afwijkingen.

'Natuurlijk, er gaat weleens wat mis. Zoals een storing in een mestband', geeft Zondervan toe. 'Maar ik kan zo nodig terugvallen op mijn mentor Rens Brandsen in De Krim. Dan geeft hij tips of hij komt langs.'

Zondervan zegt uit te kijken naar het moment dat zijn stallen weer worden leeggeruimd. 'Dan zie ik mijn oude vrienden het werk doen en kijk ik of het wel goed gaat. Het leven wordt er zo een beetje beter op.'