'Gevangen tussen boer en baas'

Bedrijfsleven, overheid en onderwijs reisden af naar Berlijn om te netwerken. En om te spreken over oplossingen voor het wereldvoedselvraagstuk binnen de grenzen van de milieugebruiksruimte en hun eigen rol daarin. Het voelde meer dan voorheen als een gezamenlijke missie.

Opvallend is hoe bedrijfsleven, politiek en onderwijs gezamenlijk worstelen met enerzijds het vinden van boerendraagvlak om stappen vooruit te zetten en anderzijds de druk vanuit afnemers en hogere overheden om snelheid te maken met het duurzaamheidsvraagstuk.

Vooral coöperatieve bedrijven zitten gevangen tussen tegenstribbelende leveranciers en ongeduldige afnemers. Van de onmachtige politiek wordt inmiddels niet veel meer verwacht. Al jaren staat het landbouwbeleid stil en als er al wel politieke besluiten worden genomen, dan lukt het de overheid niet het eigen beleid uit te voeren. Door gebrek aan uitvoeringskracht.

De markt is het wachten op de overheid beu. De keten zelf is aan zet om het verdienmodel van boeren en tuinders zodanig te verbeteren dat zij die duurzaamheidsmaatregelen kunnen nemen die van hen worden gevraagd.

Dat vraagt om strategie en lef om als ketenpartners gezamenlijk op te trekken. Voorwaarde daarbij is om de angst voor het verlies van leden of toeleveranciers overboord te zetten.

Hier is nog veel te winnen. We kunnen eindeloos blijven praten, maar de oplossing en nodige veranderingen worden nu eenmaal bepaald in de uitvoering.