'Nachtelijke hulp bij het melken'

We wisten niet wat we konden verwachten. Maar het was een groot succes! Er reden wel 250 tot 300 auto's bij ons door de stal. We lieten iedereen een stukje kaas proeven en beantwoordden een hoop vragen over koeien, schapen en melken. Velen kochten ook een stuk kaas bij mijn moeder in het winkeltje. Ze dacht dat de winkel wel om 17 uur dicht kon. Nou, dat kon dus niet. Ze heeft er tot 20 uur gestaan en had amper tijd om te eten.

Bezoekers kwam overal vandaan, van Julianadorp tot aan Lisse, fantastisch! En de volgende dag reden mijn zusjes en ik mee met de verlichte trekkerroute. We hadden twee trekkers versierd en reden met nog 75 anderen een route door de Wieringermeer. Daarbij stonden ook zoveel blije en leuke mensen langs de kant van de weg.

Na de kerstdagen zijn we begonnen met het opnemen van de eerste bestellingen van oliebollen en appelflappen. Dus op 30 en 31 december waren wij weer met de hele familie oliebollen, appelbollen en appelflappen aan het bakken. Ik was het hele weekend chef appelflap, ik denk dat ik er wel tweehonderd heb gebakken.

's Avonds heb ik oud en nieuw met mijn vriend gevierd. Al moest hij eerst nog wel wat facturen voor het einde van het boekjaar versturen. Na 12 uur gingen we met een groep van 25 vrienden naar de kroeg in de buurt. Dat was toch wel heel erg gezellig. Rond 4 uur mocht mijn vriend van zijn maten nog niet naar huis gaan.

'Ah, we doen nog één biertje en dan help ik je wel met koeien melken', zei er eentje. Dat liet mijn vriend zich geen twee keer zeggen. Dus 's morgens om 8 uur stapte hij bij mij in bed en kreeg ik smeuïge verhalen te horen over hoe het melken was gegaan.

Zijn maat had nog nooit eerder gemolken. Maar nadat de 'stagiair' een paar keer was uitgelegd hoe het moest, had hij het onder de knie en vond hij het nog superleuk ook. 's Middags bij de nieuwjaarsduik zei hij tegen de rest van de jongens: 'Het was écht leuk, ik kan nu altijd nog boer worden!' Daarna doken wij te water, voor een frisse start van het jaar.

En dat wil ik jullie ook wensen, want met het toegenomen aantal met nutriënten verontreinigde gebieden, de gekrompen stikstofruimtes en kabinetsformatie ben ik erg benieuwd wat ons allemaal te wachten staat in 2024.