'Ik wil een bijdrage leveren aan de transitie van de landbouw'

Engelbertink woont met vrouw en drie jonge kinderen nog in een nieuwbouwwijk in het Gelderse Zutphen. Maar hij bracht zijn jeugd door op het melkveebedrijf van zijn ouders in het Twentse Lemselo. Door familieomstandigheden moest de stekker vroegtijdig uit het bedrijf worden getrokken. 'Mijn broer en ik waren nog pubers, te jong om het melkveebedrijf over te nemen. Ik zat ook helemaal niet op een agrarische school.'

Engelbertink stapelde lts Timmeren, een mbo-opleiding bouwkunde en land-, water en milieubeheer op Larenstein in Velp. Daarna volgde nog een universitaire master hydrologie en waterkwaliteit in Wageningen. 'Ik ben nieuwsgierig ingesteld en vind het leuk om me ergens in te verdiepen en vakgebieden te verbinden.' Sinds 2012 werkt hij met veel plezier bij waterschap Rijn en IJssel. Als adviseur watersystemen vertaalt hij beleidsvraagstukken naar praktijkgerichte projecten.

Maar toch. 'Ergens in mijn hoofd klonk er altijd dat stemmetje, die gedachte aan het runnen van een eigen bedrijf in de landbouw.' Uiteindelijk gaf hij gehoor aan die steeds luider wordende stem. Hij kon het zich veroorloven om zijn baan op parttimebasis voort te zetten en zocht naar een deeltijdopleiding in de agrarische sector. 'Mijn vrouw heeft ook een baan, wat het financieel mogelijk maakte om de opleiding te volgen. Qua tijd was het een hele puzzel en niet altijd even makkelijk. Er kwamen meer taken bij mijn vrouw te liggen en ik zag de kinderen een stuk minder.'

De ondernemer in spe volgde een tweejarige deeltijdopleiding aan de Warmonderhof in Dronten. 'Er zijn niet veel parttimeopleidingen', zegt Engelbertink over zijn keuze voor een biodynamische opleiding. 'En ik wil geen plankgasboer worden, dat past niet bij me. Ik vind het belangrijk om goed voor mijn omgeving te zorgen, om te werken in en aan een duurzaam en gezond landbouwsysteem. Mijn aandacht gaat uit naar een gezonde bodem en een hoge biodiversiteit, ruimte voor natuurlijk gedrag van dieren. Een bedrijf waar voedsel geproduceerd wordt dat de mens gezond houdt. Om die reden zoek ik het meer in de sfeer van de biologische, biodynamische, natuurinclusieve of regeneratieve landbouw.'

Tijdens de opleiding liep Engelbertink stage bij het gemengde bedrijf Landgoed Velhorst van Arjen van Buuren, melkveebedrijf en kaasmakerij Remeker in Lunteren en Ekoboerderij De Lingehof. Gaandeweg de lessen en stages merkte hij dat zijn interesse ligt bij zowel melkvee als akkerbouw. Hij doet nu nog steeds praktijkervaring op. Hij werkt afwisselend op Burgerboerderij de Patrijs in Laren en het bedrijf van melkveehouder Jan Willem Breukink in Brummen.

Financiën de niet grootste zorg

Ondertussen neemt hij samen met zijn vrouw een jaar de tijd om een plek te vinden waar hij zelf kan gaan boeren. Financiële hobbels zijn daarbij niet zijn grootste zorg. 'We hebben wat startkapitaal en ik heb gemerkt dat er in de maatschappij best veel financiering valt aan te boren. Bovendien kan grond ook gepacht worden en zouden we ook samen met een compagnon of binnen een coöperatie kunnen en willen werken.'

Belangrijker vindt Engelbertink dat hij kan boeren op een manier die dicht bij hem staat. 'Dat is met vee, het liefst koeien: melkvee en jongvee. Ik mis de dieren als ik op een puur akkerbouw- of tuinbouwbedrijf ben.' En hij wil graag met zijn gezin wonen op de plek waar ook zijn werk is. 'Zo ben ik zelf opgegroeid. Ik realiseer me nu dat dat heel waardevol was. Ik zou die ervaring heel graag met mijn kinderen willen delen. Het buiten zijn, omgaan met dieren, de seizoenen ervaren, wonen op het platteland.'

Wel realistisch

Dat dit best nostalgisch en romantisch klinkt, vindt ook de toekomstig ondernemer zelf. Tegelijkertijd is hij niet iemand die zo ergens instapt, het moet wel realistisch zijn. Met een coach zocht hij daarom uit of zijn ideeën voortkomen uit een verlangen naar het verleden en geborgenheid of dat het toch echt om ambitie gaat.

Het blijkt ambitie te zijn dat hem drijft. 'De landbouw staat op de drempel van grote veranderingen. Ik wil daar een rol in spelen. Dat zou natuurlijk ook via ander werk binnen het waterschap of een onderzoeksinstituut kunnen. Maar ik wil echt in praktische zin mijn steentje bijdragen.' Omdat hij een tijd buiten de landbouw heeft gewerkt, hoopt hij een brede visie mee te nemen. 'Ik denk niet in hokjes.'

Ergens in het komende jaar willen Engelbertink en zijn vrouw hun nieuwe plek vinden. Ze zijn aan het netwerken en hij bezoekt regelmatig bijeenkomsten en biologische melkveehouders in de buurt. Er liggen lijntjes met terreinbeherende organisaties, landgoederen en andere organisaties. 'We staan open voor veel mogelijkheden en hebben er vertrouwen in.'