'Het is moeilijk dat de varkens weggaan, maar het biedt ook nieuwe kansen'

'Proficiat met de opening.' Dat is het eerste wat een klant zegt tegen de 24-jarige Niek Bertjens als ze naar de ingang van de boerderijwinkel loopt. 'Ik ben benieuwd. Er is hard gewerkt, zo te zien', vervolgt de vrouw. Hard werken gebeurt op de dag van de opening nog steeds. Even rustig een interview geven zit er voor Bertjens niet in. 'We missen je, kreeg ik al te horen van mijn familie die binnen bezig is', vertelt de jonge ondernemer.

Al lang en vaak heeft Bertjens het erover gehad een boerderijwinkel te beginnen. 'Ik heb het altijd leuk gevonden om zoiets of iets met horeca te doen. Nu het ons vanwege de steeds veranderende regelgeving steeds moeilijker wordt gemaakt, hebben mijn vader en ik besloten te stoppen met de varkens.'

Toen zeiden de ondernemers: dan nu toch die boerderijwinkel. 'Het directe contact met consumenten en horen wat ze van de producten vinden, is heel leuk. Maar ook om met verse producten bezig te zijn. We maken al heel lang producten voor de consument, maar we verkochten het nooit aan de consument zelf', geeft Bertjens aan.

Een aantal mensen weet de boerderij aan de Graeterweg al te vinden, aangezien er al zo'n tien jaar een kraampje buitenstaat met aardappelen en enkele groenten. 'We hebben altijd spruitjes geteeld en één keer per ongeluk bloemkool. Die hebben we gesneden en aan de weg verkocht. Dat liep heel goed en toen zijn we dat ook met de spruitjes gaan doen. Op het laatst verkochten we vaak per dag 45 kilo spruiten.'

Dat leidde volgens Bertjens tot de gedachte: als dat lukt, dan moet een boerderijwinkel ook kunnen. 'We hadden denk ik zo'n dertig klanten per dag die naar de kraam kwamen. Die heb je in principe ook als ze naar de winkel komen.' Er loopt ook een fietsroute langs het bedrijf. 'Sommigen komen voor een ijsje en moeten nu de winkel door. Dan nemen ze misschien nog iets mee.'

Voormalige hooizolder

De bezoekers van 't Boere Sjuurke stappen de voormalige hooizolder binnen. 'Met paard en wagen gingen ze hier vroeger naar binnen om het hooi naar boven te brengen. Tot jaren terug was dit een voorraadschuurtje', laat Bertjens weten. De winkel kan nog worden uitgebreid. 'We hebben nu bewust twee delen, zodat het compact is en er leuk uitziet. Als we meer producten gaan verkopen, zoals vlees, dan pakken we de andere helft erbij.'

Klanten kunnen terecht in de winkel voor de eigen geteelde producten zoals aardappelen, uien en broccoli. Maar er is veel meer, zoals bietjes, gember, sla, prei, knolselderij, wortelen, appels, peren, pruimen en aardbeien. 'We willen zoveel mogelijk producten met een verhaal, rechtstreeks van de teler. We willen de klanten een beleving geven, zodat ze weten van welke teler het product komt', legt Bertjens uit.

Verder wil de twintiger dat de prijzen van de producten in de boerderijwinkel mee kunnen met de supermarkten. 'Het ene product zal iets goedkoper zijn en het andere iets duurder. Je ziet soms ook kwaliteits- of grootteverlies. Wij hebben 500 gram aardbeien en de supermarkten 400 gram. Het lijkt dan duurder, maar per saldo is 500 gram goedkoper.'

De kaas die Bertjens sinds kort aanbiedt is wel wat duurder dan in de supermarkt. 'Maar wij hebben ambachtelijke kaas van de boer, dat is anders dan supermarktkaas.'

Op deze eerste dag helpt de familie mee. Vooral met betalen met de zelfscan. 'Afhankelijk van hoe het loopt, is het de bedoeling dat het zoveel mogelijk zelfscan wordt', stelt Bertjens. 'Waarschijnlijk staat er zaterdag en bijvoorbeeld woensdagmiddag wel iemand in de winkel.'

Tot nu toe is de ondernemer tevreden over de toeloop. 'Het is druk en iedereen is heel positief. Ze vinden het er leuk uitzien en erkennen de mooie kwaliteit van de producten.' Bertjens hoopt dat de drukte zo blijft.

'Ik kom aardappeltjes halen', zegt een oudere vrouw die met de fiets is gekomen. 'Die liggen nu binnen, vanaf vandaag', antwoordt Bertjens. 'Ik hoorde het gisteren van mijn hulp en dacht: ik kom eens kijken', zegt de vrouw. 'Er wordt over gepraat, dat is positief', reageert Bertjens. 'Ik kom nog weleens terug', zegt de vrouw nadat ze kruimige aardappelen heeft gekocht en weer op de fiets stapt.

Zijn droom is uitgekomen, maar het wegdoen van de varkens gaat de Limburgse ondernemer aan het hart. 'Ik heb er best moeite mee. Ik had een band met de dieren en het werken met ze. Mijn hele leven heb ik met varkens gewerkt. Maar het biedt nieuwe kansen als ze over vier weken allemaal weg zijn. Dat is ook leuk.'