'Is akkoord in individueel land zinvol?'

Met deze opinie reageer ik op een column van LTO Noord-voorzitter Dirk Bruins waarin hij stelt dat duidelijkheid voor de lange termijn een van de grote voordelen is van een Landbouwakkoord. Zelf ben ik daar sceptisch over. Het uitkleden van de landbouw is verheven tot religie. Ik houd mijn hart vast voor wat LTO weer weg gaat geven.

Allereerst de grote lijn: als landbouw hebben we al veel over ons heen gehad waarin akkoorden met de overheid soms een andere uitwerking kregen door ambtelijke uitleg. Ik kan me op dit moment niet herinneren dat onze overheid zoveel regels heeft uitgestort over onze boeren als de laatste twee jaar. Het is nogal wat als de Franse president Emmanuel Macron aan premier Mark Rutte vraagt wat Nederland allemaal met zijn boeren aan het doen is.

Moeheid

Wat mij opvalt, is dat de ngo's en milieugroeperingen in zoverre een vinger in de pap hebben in onze ambtelijke kringen dat elke maatregel en komende maatregelen naar hun hand zal worden gezet. Ik bemerk onder onze collega's veel moeheid van alles wat ze aan negatieve dingen op zich af zien komen.

LTO-voorzitter Sjaak van der Tak en landbouwminister Piet Adema denken aan een verplichtend goed verdienmodel voor de agrariërs. Dit gaat 100 procent zeker niet gebeuren. Als een consument mag kiezen tussen goedkope Oekraïense eieren en dure Nederlandse eieren, dan zal de keuze op de eerste variant vallen.

Valse verwachtingen

Die keuze is het logische gevolg van wereldhandel. Alle beloftes op dit punt in een mogelijk Landbouwakkoord zullen valse verwachtingen scheppen. Als Brussel besluit om Oekraïense eieren binnen te laten om dat land te steunen, dan hebben wij hier niets aan een Landbouwakkoord. Elke andere gedachte is wensdenken.

Het heeft mijns inziens geen zin om als individueel land een Landbouwakkoord met onze overheid te sluiten, als 90 procent van alle regels uit Brussel komt. Ik denk dat een Landbouwakkoord dan verstikkend gaat werken.

Verheven tot religie

Verder zet ik grote vraagtekens bij de houding van de politiek en de ngo's. Het uitkleden van de landbouw lijkt verheven tot een religie. Kijk naar de begroting van het ministerie van Defensie. In één dag kan alles weer. Dat zal op het ministerie van Landbouw alleen kunnen als er geen eten meer is in de winkels. Dan komt het besef. Eerder zal de knop niet omgaan.

Mijn vader heeft mij altijd verteld: 'Een rijke landbouw is een rijk land. Een arme landbouw is een arm land.' Eten, daar gaat het om. Teel voedsel daar op de wereld waar het thuishoort. Daarom is het zo jammer dat ze zo graag onze grond willen afpakken voor allerlei natuurprojecten.

Aan de onderhandelaars die namens LTO meepraten over het Landbouwakkoord wil ik adviseren dit niet te tekenen. In dit kille politieke landbouwklimaat is het ongepast om ook maar iets te tekenen. Beter is wachten op warme tijden voor de landbouw. Maak de politiek duidelijk dat ze een enorme mooie en rendabele sector aan het slopen is. Deze week gaat beslissend worden. Daarbij wens ik u veel wijsheid toe.