'Handelsverdragen schaden onze boeren'

De Europese rund- en schapenvleessectoren behoren tot de pijlers van het Europese cultuur- en gastronomisch erfgoed. Deze sectoren staan om diverse redenen onder druk door Europees beleid.

In het kader van de Green Deal rolt Brussel initiatieven uit die investeringen vragen op boerderijniveau. Tegelijkertijd wil de EU haar inwoners bewegen om minder rood vlees te consumeren, ondanks de aangetoonde voedingswaarde. Aan de andere kant streeft de Europese Commissie naar het vergroten van de markttoegang van derde landen voor rund- en schapenvlees, ongeacht de productiemethoden in het buitenland. Het gevolg is een verlies van concurrentievermogen van onze sectoren, afname van de Europese productie en een zogeheten 'duurzaamheidslek'.

Juist het enerzijds opleggen van hoge normen en anderzijds toestaan van markttoegang met handelsverdragen zorgt voor bitterheid onder boeren. De effecten van de verdragen worden gevoeld in de sector, zeker in een tijd waarin boeren constant worden gevraagd meer te investeren om de productie te verbeteren.

Het is dus logisch dat de Europese rund- en schapenvleessectoren tegen een verdere vergroting van de markttoegang van partners uit derde landen zijn. Meer markttoegang raakt het inkomen van onze boeren, zet de productie onder druk en ontmoedigt investeringen in de verbetering van de lokale Europese productie. Het schaadt ook de voedselsoevereiniteit in de EU. Die gaat voor veel burgers over voedselzekerheid, kwaliteit en lokale productie. En het geeft garanties op werkgelegenheid, koolstofvastlegging in weilanden, biodiversiteitsbescherming, landschapsbeheer en cultureel erfgoed.

Dierenwelzijn

De EU-onderhandelaars moeten ook rekening houden met een nieuw pakket voorstellen rondom dierenwelzijn op de boerderij, tijdens transport en bij de slacht. De nieuwe welzijnsetikettering wordt verwacht in het najaar van 2023. Dat betekent aanvullende investeringen voor Europese veehouders.

Deze normen worden niet opgelegd aan veehouders in derde landen en dat geeft hen een concurrentievoordeel ten opzichte van producenten in de EU. Bovendien worden consumenten misleidt omdat zij niet op de hoogte zijn van de realiteit van de productie in andere landen.

Het verlies aan concurrentievermogen van de Europese schapen- en rundvleessector zal een grote impact hebben op plattelandseconomieën en de sociale samenhang. De kwetsbaarheid van deze sectoren en hun belang voor het landelijk gebied moeten niet over het hoofd worden gezien bij gesprekken over handelsbetrekkingen en markttoegang.

Demografische uitdaging

De landbouwsector in de EU als geheel wordt geconfronteerd met een demografische uitdaging; een vergrijzende agrarische sector. De enige manier om een nieuwe generatie voor deze sector te interesseren, is inkomensstabiliteit. Naast productie kan dat ook door andere middelen, zoals het leveren van ecosysteemdiensten, het vastleggen van koolstof en andere publieke diensten door jonge boeren voor de Europese samenleving.

Al deze elementen moeten worden meegewogen in de kader van vrijhandelsovereenkomsten. Anders zullen de negatieve effecten op termijn groter zijn.