'Lang leve de kloof tussen stad en platteland'

Voor ons boeren is die dagtaak totaal anders. Ondanks dat de uitslag veel hoop geeft, zal de mest weer het land op moeten en moeten de beesten weer worden gevoerd. Nu maar hopen dat de nieuwgekozenen de weg niet kwijtraken in het regeltjesland dat het openbaar bestuur vaak is.

Wat de uitslag duidelijk heeft gemaakt, is de kloof tussen stad en platteland. Wisten we dit niet? Natuurlijk wel. Je hoeft als plattelander maar een stad in te rijden en de gejaagdheid komt je tegemoet.

De kloof is er altijd al geweest, alleen was dat nooit een groot probleem. Wij zagen de stedelingen als een gejaagde horde bakfietshipsters met driedaagse werkweek en vierdaagse yogacursus en zij zagen ons als een onaangepast trekkervolkje dat vanuit z'n klompen een lokaal taaltje sprak. Een volkje dat elke verandering als een verslechtering zag. Zie hier de kloof.

Is er dan niets gedaan om de kloof te dichten? Vanuit de boeren juist veel. Open dagen, stadsontbijten, fiets-door-de-stalroutes, verlichte boerderijen. Maar er kwam geen Haagse horde op af. Wie er wel op afkwamen, waren buren en dorpsgenoten en dat zie je terug in de verkiezingsuitslag. De plattelanders willen hun boeren behouden. Partijen zoals GroenLinks en de Partij voor de Dieren zijn op het platteland lokaal slechts splinterpartijen en halen zelden de kiesdrempel.

Toch willen ze vanuit de stad van alles met onze platteland. Toch gek, want dan zouden wij als plattelanders ook maar eens de eis op tafel moeten leggen dat het Vondelpark dicht moet en de boten uit de grachten moeten vanwege de flora en fauna.

Waarom niet de Herengracht dicht, zodat wij makkelijk kunnen parkeren? Dan zou Amsterdam op z'n kop staan en ons vooral verwijten dat we ons maar eens druk moeten maken over onze eigen omgeving. Dat kan iedereen begrijpen. Maar waarom geldt dat dan niet voor het platteland?

Wordt de kloof kleiner? Nee, vast eerder vergroot. Is dat erg? Nee, eerlijk gezegd niet. Want ik houd juist veel van mijn platteland, waar de jongelui bier leren drinken in een keet, lopen op strovels of klompen, waar een goed tentfeest thuishoort en niet een hippe club met deurbeleid. Het platteland waar een zesdaagse werkweek de norm is, betaald parkeren nog niet is uitgevonden en sociale controle de menselijke maat is. Wat mij betreft: lang leve de kloof.